با فرمت های تصاویر آشنا شوید

دنیای کامپیوتر به قدری وسعت پیدا کرده که استفاده از آن و تسلط بر آنها مستلزم صرف زمان و انرژی زیادی است ما هر روز از رشد تکنولوژی صحبت می کنیم و ورود برنامه های و دستگاه های جدید و شاید اطلاعات خیلی ساده ای از کامپیوتر ها را ندانیم.

برای مثال شاید شما هم جز افرادی باشید که نمی دانید چگونه می توانید نوع و فرمت برنامه های روی سیستم خود را ببینید.

در اینجا با تصاویر به راحتی این موضوع راخواهید دید.

شکل ۱

شکل ۲


شکل ۳



شکل ۴


بر روی تصاویر کلیک کنید آنها را در سایز بزرگ خواهید دید

مطابق شکل چندین برنامه دارید که نوع آنها را نمی دانید کافی است در toolbar  بالای صفحه Tools  را انتخاب کرده و بر روی گزینه Folder Option  کلیک کنید در Tab  دوم View تیکی را که در کنار گزینه Hide extensions for known file types است را بردارید و سپس بر روی Apply  کلیک کنید تصویر گویای فرمت برنامه ها می باشد.

تصاویر فرمت های گوناگونی دارند که می توان به موارد زیر اشاره کرد.


۱٫ فرمت TIFF فرمت  TIFF یا Tagged Image File از فرمت های تصویری رایجی است که تقریبا در همه جای دنیا با آن کار می شود. این فرمت با بیشتر برنامه های ویرایشی و مرورگرهای تصویری سازگاری دارد. فرمت TIFF را می توان به صورت بی ضرر نیز فشرده کرد. برای این کار می توان با برنامه های فشرده سازی LZW یا Zip کار کرد یا آن که از برنامه هایی مانند WinZip بهره برد.

از جمله فرمت هایی است که برای صنعت چاپ و نشر بسیار کاربردی است و از کار با آن راضی خواهید بود

فایل های JPEG تنها از تصاویر RGB و ۸ بیتی پشتیبانی می کنند حال آنکه فایل های TIFF از تصاویر چندلایه ای ۱۶ بیتی CMYK در هر دو کامپیوترهای شخصی و Macintosh پشتیبانی می کنند. به همین خاطر می توان گفت TIFF از جمله فرمت هایی است که برای صنعت چاپ و نشر بسیار کاربردی است و از کار با آن راضی خواهید بود. در بسیاری از دوربین های دیجیتال عکس هایی با فرمت TIFF به عکس های JPEG ترجیح داده شده است.


۲٫ فرمت JPEG

جی پی ئی جی (JPEG) که به صورت جِی پِگ تلفظ می شود(نام یک استاندارد متداول در رایانه)، برای فشرده سازی ازدست دهندهٔ پرونده های گرافیکی است

با فرمت های تصاویر  دیجیتال آشنا شوید jpeg ،tief

این نام کوتاه شده Joint Photographic Experts Group (گروه مشترک کارشناسان گرافیک) است، که نام کمیته ای است که این استاندارد را تعریف کردند JPEG به روش متداول جهت فشردگی تصاویر عکاسی JPEG اطلاق می گردد. این واژه برگرفته از  Joint Photographic Experts Group می باشد که نام کمیته استاندارد با عنوان (گروه متخصصان عکاسی) است البته باید خاطر نشان کرد که JPEG و MPEG (گروه متخصصان تصاویر متحرک) که به تولید طرح های فشرده ی ویدئویی می پردازد،متفاوتند.

استاندارد JPEG مشخص کننده ی کدگذاری های تعیین کننده چگونگی فشرده سازی تصویر به جریان بایت ها و برگرداندن مجدد آنها به تصویر و همچنین قالب فایل محتوی جریان مزبور می باشد. از این روش فشرده سازی معمولا با عنوان فشرده سازی ضایعاتی نام برده می شود. در روش فوق برخی از ویژگی های دیداری در طی فرآیند از بین رفته و نمی توانند مجددا بازیابی شوند اگرچه نوساناتی در خط پایه ی استاندارد JPEG وجود دارد که فاقد تلفات می باشند. در قالب JPEG پیشرفته ، در هم پیچیده ی دیگری وجود دارد که در آن داده ها در گذرگاههای چند گانه ی اجزا بالا متراکم می شوند . این قالب ،مناسب جهت تصاویر بزرگی است که در حال دانلود با کانکت های با سرعت پایین نمایش داده می شوند و به آنها اجازه ی پیش نمایش مناسب بعد از دریافت تنها بخشی از داده ها را می دهد. فایلهای تصویری که در آنها از فشرده سازی JPEG استفاده می شود معمولا فایلهای JPEG نامیده می شوند. اکثر برنامه های نرم افزاری ویرایش تصاویر که با یک فایل JPEG نوشته می شوند در واقع به ایجاد یک فایل در قالب JFIF می پردازند JPEG/JFIF پرکاربردترین قالب جهت ذخیره و انتقال تصاویر بر روی www شبکه گسترده جهانی هستند.

استاندارد JPEG مشخص کننده ی کدگذاری های تعیین کننده چگونگی فشرده سازی تصویر به جریان بایت ها و برگرداندن مجدد انها به تصویر و همچنین قالب فایل محتوی جریان مزبور می باشد.

به این دلیل قالب  JPEG/JFIF بهتر از قالب GIF می باشد همچنین قالب JPEG/JFIF نسبت به قالب PNG که برای تولید فایلهای تصویری بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرد ارجح می باشد.


۳٫ فرمت Raw همانگونه که می دانید، خروجی RAW یکی از مهمترین مفاهیم عکاسی دیجیتال حرفه ای است. از سوی دیگر، در مورد این خروجی هم بد فهمی هایی در بین کاربران حرفه ای وجود دارد و هم مشکلاتی ناشی از عدم سازگاری و توقعات خاص کاربر.

مشخصا برای استفاده از این فرمت، باید یا از نرم افزار های مبدل کارخانه سازنده دوربین استفاده کرد و یا از نرم افزارهای شرکت های دیگر. در داخل فایلهای RAW یک preview تبدیل شده نیز وجود دارد که دوربین بر اساس این Preview هیستوگرام عکس و پیش نمایش آن را در LCD نمایش می دهد. این تبدیل درونی نیز توسط پردازشگر دوربین و با استفاده از کنترل هایی نظیر شارپنس، کنتراست، اشباع، منحنی تونال، وایت بالانس صورت می گیرد. این کنترلهای دقیقا همان هایی هستند که وقتی بخواهید یک خروجی JPEG تهیه کنید، می توانید با آنها بر خروجی عکس خود کنترل داشته باشید. اما همانگونه که می دانید این کنترلها بر فایل RAW تاثیری ندارند و تنها بر همان Preview درونی فایل و بالطبع در نمایش LCD هیستوگرام اولیه و نیز نمایش اولیه عکس در مبدلهای RAW موثر خواهند بود.

عوارض حشره‌کش‌ها

عوارض حشره‌کش‌ها
نویسنده:ندا احمدلو
هشدار دکتر لیدا عطارد فوق‌تخصص آسم و آلرژی و دکتر محمد منشوری دکترای محیط زیست
در یکی از تبلیغات تلویزیونی، مادری برای حفظ آرامش شبانه کودک خردسال‌اش هنگام خواب، یک قرص حشره‌کش برقی را نزدیک تخت‌خواب کودک روشن می‌کند و البته این کار را به این خیال انجام می‌دهد که حشرات را در طول شب از فرزندش دور کند اما ظاهرا او غافل است از این که با همین کار، فرزندش را در معرض چه آسیب‌های جدی‌تری قرار می‌دهد.
دکتر لیدا عطارد، فوق‌تخصص آسم و آلرژی در مورد قرص‌های حشره‌کش می‌گوید: «این قرص‌ها حاوی ماده‌ای به نام پرمترین هستند و اصولا این نوع حشره‌کش‌ها، با اثر گذاشتن روی سیستم اعصاب حشره‌ها و از کار انداختن آن، باعث مرگ‌شان می‌شوند.»
تاثیر حشره‌کش‌ها بر سلامت آدم‌ها
دکتر عطارد معتقد است که قرص‌های حشره‌کش، همان‌طور که روی اعصاب حشرات اثر می‌گذارند، می‌توانند به مرور زمان روی اعصاب پاراسمپاتیک انسان هم تاثیر بگذارند: «پودرهای حشره‌کش یا بخارهایی که از قرص‌های حشره‌کش ساطع می‌شوند، می‌توانند به ریه افراد راه یابند و با اثر گذاشتن روی سیستم عصبی و ایجاد اختلال در کارکرد آن، باعث خس‌خس سینه و تنگی نفس شوند. حتی افراد سالمی که زیاد در معرض این‌گونه مواد قرار دارند، ممکن است گرفتار سرفه‌های شدید یا حمله آسم شوند. به همین خاطر هم هست که بیشتر کشاورزان و افرادی که در کارخانه و تولید مواد حشره‌کش کار می‌کنند، از ناراحتی‌های ریوی و آلرژی‌های شدید رنج می‌برند.» وی همچنین تاکید می‌کند: «ماده موثر و آلرژی‌زایی که در قرص یا اسپری‌های حشره‌کش وجود دارد، می‌تواند سبب تورم، قرمزی، خارش، درد یا تاول پوستی شود.» دکتر عطارد استفاده از قرص یا اسپری‌های حشره‌کش را در فضاهای بسته و کوچک جایز ندانسته و توصیه می‌کنند:‌ «بهتر است که سالمندان، کودکان و افراد مبتلا به آسم و آلرژی هم از این مواد به دور باشند.» ضمن اینکه تنفس هر روزه این قرص‌ها می‌تواند سبب عطسه‌های پی در پی و سرفه‌های خشک در افراد شود.
روی دیگر حشره‌کش‌ها
دکتر محمد منشوری، دکترای محیط‌زیست، هم عوارض دیگری را علاوه بر ناراحتی‌های ریوی و پوستی برای استفاده از انواع حشره‌کش‌ها عنوان می‌کند: «سموم آلی کلره و فسفره، بسته به نوع حشره‌کشی که استفاده می‌شود، در حشره‌کش‌ها وجود دارد که حشرات با مواجهه با آنها دچار مرگ می‌شوند. وقتی این سموم از طریق دست و پای حشرات وارد گردش خون آنها می‌شود، خون‌ریزی داخلی در بدن این موجودات ریز موذی رخ می‌‌دهد و به این ترتیب، آنها می‌میرند.» دکتر منشوری اعتقاد دارد که اثر سموم موجود در حشره‌کش‌ها (چه اسپری‌ها و چه بخار ناشی از قرص‌ها)، بسته به نوعی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند تا مدت‌ها روی در و دیوار خانه باقی بماند و در صورت تماس فیزیکی افراد خانواده وارد گردش خون شود و سیستم گوارشی را مختل کند. این اختلال می‌تواند شامل مشکلات مزاجی یا خونی باشد و خطر و شدت اثرش هم کاملا به نوع ماده‌ای که استفاده می‌شود بستگی دارد. دکتر منشوری، برخورد فیزیکی را بهترین راه مبارزه با حشرات می‏داند و می‏گوید: «برای دور کردن حشرات بهتر است به جای استفاده از مواد شیمیایی پرعارضه از روش‌های فیزیکی و ساده استفاده کرد.»

عوارض حشره‌کش‌ها

5نکته ایمنی درباره حشره‌کش‌های برقی
این روزها حشره‌کش‌های برقی در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها استفاده می‏شود. درباره استفاده یا عدم استفاده از این حشره‏کش‏ها دلایل علمی و اثبات شده‏ای در دست نیست. تنها نکته قابل ذکر این است که پرتوهای ماورای بنفش ساطع شده از این وسایل، حاوی مواد گندزدایی هستند که می‌توانند به مرور زمان روی بافت‌های زنده بدن انسان تاثیر بگذارند و بیماری‌های پوستی یا حتی در برخی از موارد، انواع سرطان‌ها را در پی داشته باشند. در صورت استفاده از این وسایل باید نکات ایمنی را نیز رعایت کرد. اگر در خانه حشره‌کش برقی دارید، بهتر است نکات زیر را رعایت کنید:
1 دستگاه حشره‌کش را روی فرش و نزدیک به مواد اشتعال‌زا نگذارید.
2 از دست زدن به میله‌های حشره‌کش، در صورت روشن بودن دستگاه، پرهیز کنید.
3 دستگاه حشره‏کش را پیش از جا به جا کردن، خاموش کنید.
4 برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، دستگاه را روی میز و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.
5 دستگاه‌ حشره‏کش را در محلی قرار ندهید که نور آن به صورت مستقیم به سمت شما بتابد.
5 راه برای مبارزه با حشرات
1.اگر می‏خواهید در و پنجره‌های خانه را باز بگذارید و از هوای خنک بیرون لذت ببرید، حتما روی پنجره‌ها توری نصب کنید و در اولین فرصت هم یک در توری‌دار آلومینیومی را کنار در بالکن یا بهارخواب‌ تعبیه کنید.
2.به جای استفاده از انواع حشره‌کش‌های شیمیایی، از یک پشه‌کش کوچک و سبک برای کشتن پشه‌ها استفاده کنید.
3.مانداب‌ها بهترین مکان برای تخم‌ریزی و پیدایش حشرات هستند، اجازه ندهید که آب در جاهایی مثل زیرگلدانی یا سینک ظرف‌شویی برای مدت طولانی راکد بماند و همیشه آن‌ها را خشک و تمیز نگه دارید.
4.همیشه از سطل زباله دردار استفاده کنید و سطل زباله‌ را حداقل هر دو هفته یک بار با آب کاملا داغ و مواد ضدعفونی‌کننده بشویید و از انباشته کردن زباله در حمام یا بالکن پرهیز کنید.
5.اگر پوست حساسی دارید، یا با به کار بردن همه روش‌ها، باز هم پشه‌ها از خانه‌تان دور نمی‌شوند، هنگام خواب با لباس‌های پوشیده بخوابید یا به دست و پای‌تان کِرِم یا اسپری‌های دورکننده حشرات بزنید تا آنها جرأت نزدیک شدن به شما را پیدا نکنند.
منبع:www.salamat.com

عکس کارتون سفید برفی

عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی

عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی

عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی

عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی


اپی‌گلوتیت‌ Epiglottitis


 شرح بیماری
 علایم‌ شایع‌
 علل‌
 عوامل تشدید کننده بیماری
  پیشگیری‌
  عواقب‌ مورد انتظار
  عوارض‌ احتمالی‌
  درمان‌
  اصول‌ کلی‌
  داروها
 فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
 رژیم‌ غذایی‌
  درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
   شرح بیماری
اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی‌ درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌ از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد. اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ 12 ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.
   علایم‌ شایع‌
صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌).
سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است‌).
گلو درد
تب‌
خشونت‌ صدا
آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌
مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌
دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا
بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها
کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.
   علل‌
عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.
   عوامل تشدید کننده بیماری
وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌
    پیشگیری‌
اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید.
کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.
    عواقب‌ مورد انتظار
بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌
    عوارض‌ احتمالی‌
ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌)
بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.
    درمان‌

    اصول‌ کلی‌
اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
- اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
- کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
- کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
- بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
- جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ 3-1 روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
- پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را 3-2 هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.
    داروها
آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ 10 روز ادامه‌ یابد.
داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌
   فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش‌ را از سر گیرد.
   رژیم‌ غذایی‌
تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.
    درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.
اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
-------------------------------------------------------------------------------


اپی‌گِلوتیت به معنی التهاب اپیگلوت است. غضروف الاستیک اپیگلوت بخشی از راه هوایی فوقانی است که در انتهای زبان قرار دارد از این‌رو این بیماری می‌تواند موجب انسداد راه هوایی شود و خطرناک است. بیماری در کودکان زیر هفت سال و در زمستان شایعتر است.

شایعترین عامل بیماری باکتری هموفیلوس آنفلوانزا نوع b می‌باشد هرچند استرپتوکوکها نیز می‌توانند موجب اپی گلوتیت شوند.

علائم بیماری

بیماری با گلودرد شروع شده و به سرعت شدت پیدا کرده و طی چند ساعت منجر به سختی بلع غذا (و ریزش بزاق) می‌شود. بیمار تب دار بوده‌است و بیمار طی ۶ ساعت اول دچار اختلال در تنفس شده و صداهای خشن تنفسی (hoarseness of voice and stridor) پیدا می‌کند. در صورت عدم درمان بیماری می‌تواند کشنده باشد (اورژانس). از معاینه ته حلق بیمار بدون وجود امکانات پیشگیرانه بایستی اجتناب کرد. لارنگوسکوپی و گرفتن رادیوگرافی ساده گردن (دیدن علامت شست در گرافی) به تشخیص در مرحله اول کمک می‌کند.

درمان

درمان با آنتی بیوتیک وریدی (مانند سفتریاکسون و کلرامفنیکل) است. برای حفظ راه تنفسی از گذاشتن لوله تراشه (انتوباسیون) و اکسیژن استفاده می‌کنیم. در صورت عدم امکان لوله گذاری، نای‌بری و یا کریکوتیروئیدوتومی انجام می‌دهیم. امروزه واکسن هموفیلوس Hib vaccine در دسترس است.

-----------------------------------------------------------------



اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌

از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد.

اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ ۱۲ ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.
ـ علایم‌ شایع‌: ۱. تب‌ ۲. گلو درد ۳. خشونت‌ صدا ۴. مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌ ۵. بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها ۶. آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌ ۷. دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا ۸. صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌). ۹. سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است‌). ۱۰. کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.
ـ علل‌ بیماری: عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر: ۱. محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌ ۲. وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
ـ پیشگیری‌: اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید. کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.
ـ عواقب‌ مورد انتظار: بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌
ـ عوارض‌ احتمالی‌: ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌). بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.
ـ درمان‌: ۱. کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
۲. بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
۳. اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
۴. کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
۵. اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
۶. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را ۳-۲ هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.
۷. جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ ۳-۱ روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
ـ داروها: ۱. داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌ ۲. آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ ۱۰ روز ادامه‌ یابد.
ـ فعالیت‌: تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت‌هایش‌ را از سر گیرد.
ـ رژیم‌ غذائی‌: تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید: ۱. اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
۲. اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.

---------------------------------------------------------------------------------

اپی‌گلوتیت‌  Epiglottitis


شرح بیماری

اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی‌ درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌ از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد. اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ 12 ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.

علایم‌ شایع‌

صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌)
سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است).
گلو درد
تب‌
خشونت‌ صدا
آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌
مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌
دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا
بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها
کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.

علل

‌ عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.

عوامل تشدید کننده بیماری

وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌

پیشگیری‌

اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید.
کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.

عواقب‌ مورد انتظار

بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌

عوارض‌ احتمالی‌

ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌(
بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.

درمان‌
اصول‌ کلی

‌ اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
- اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
- کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
- کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
- بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
- جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ 3-1 روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
- پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را 3-2 هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.

داروها

آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ 10 روز ادامه‌ یابد.
داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش‌ را از سر گیرد.

رژیم‌ غذایی

‌ تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.
اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران

حلق




التهاب حلق (گلودرد)

تقریباً یک‌نفر از هر ۱۰ آمریکائى سالانه مبتلا به گلودرد استرپتوکوکى (التهاب حلق، نوعى باکترى که باعث عفونت‌هاى مختلف از جمله عفونت حلق و لوزه‌ها مى‌شود -م). مى‌شود و ۴۰ میلیون نفر از بزرگسالان در اثر این عارضهٔ زمانى به پزشک مراجعه مى‌کنند. گلودرد علل متعددى دارد که براى اکثر آنها مراجعه به پزشک ضرورى نیست.


گلودرد ویروسى

بدون اغراق صدها ویروس مى‌توانند باعث بروز آنفلوانزا یا سرماخوردگى شوند و این بیمارى‌ها اغلب با گلودرد همراه است. اگر دچار گرفتگى و آبریزش بینی، عطسه، دردهاى عمومى همراه با گلودرد شدید، احتمالاً ویروس‌ها عامل بیمارى هستند به‌ویژه اگر تب بیمار کمتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ درجه سانتى‌گراد) باشد. این عفونت‌ها بسیار مسرى هستند و اغلب تعدادى ازا عضاء خانواده یا جامعه این علائم را نشان مى‌دهند. هنگامى که دستگاه ایمنى بدن شروع به ساختن پادتن‌هاى ضد ویروس مى‌کند بیمار بهبود مى‌یابد.


گلودرد باکتریائى

شایع‌ترین عفونت باکتریائى حلق در اثر گروه خاصى از باکترى‌هاى استرپتوکوک ایجاد و منجر به گلودرد استرپتوکوکى مى‌شود. این عارضه با تب، قرمزى شدید حلق، دردهاى عضلانی، و تورم غدد لنفاوى گردن همراه است. این نوع عفونت باید با آنتى‌بیوتیک‌ها درمان شود زیرا با عوارض مهم و متعددى مثل آسیب دریچه‌هاى قلبى و کلیه‌ها، التهاب لوزه، ذات‌الرّیه، التهاب سینوس، و عفونت گوش همراه است. کشت از حلق معمولاً توسط پزشک انجام مى‌شود زیرا گلودرد استرپتوکوکى همیشه در معاینهٔ تنها مشخص نمى‌شود. به‌علت ماهیت شدیداً مسرى استرپتوکوک برخى از پزشکان هنگام بروز گلودرد استرپتوکوکى در یک فرد همهٔ اعضاء خانواده را درمان مى‌کنند.


التهاب حنجره (لارنژیت)

التهاب حنجره ممکن است منشاء ویروسى و باکتریائى داشته باشد و یا در اثر ضربه ایجاد شود. التهاب حنجرهٔ ویروسى شایع‌تر است. خشونت و تغییر غیرطبیعى صدا که معمولاً با تمایل مداوم به صاف کردن گلو همراه است از عمده‌ترین علامت‌ها هستند. در التهاب حنجرهٔ شدید ویروسى و بسیارى از مواردى باکتریائى آن تب و دردهاى عضلانى نیز ممکن است وجود داشته باشند.


درمان خاصى براى التهاب حنجرهٔ ویروسى وجود ندارد. اقدامات محافظه‌کارانه عبارتند از: مسکن‌هاى ضعیف در صورت وجود درد (آسپیرین یا استامینوفن)، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها در صورت خشکى هوا، و استراحت دادن به تارهاى صوتی. اگر التهاب حنجره شدید است باید نمونه براى کشت برداشت شود و در صورت یافتن باکترى‌هائى که از نظر پزشکى اهمیت دارند باد آنتى‌بیوتیک تجویز گردد.


التهاب حنجرهٔ ناشى از ضربه (مکانیکی) در اثر فشار آوردن به تارهاى صوتى ایجاد مى‌شود. این عارضه در میان خوانندگان و افراد دیگرى که در اثر استفادهٔ بیش از حد از تارهاى صوتى دچار خشونت صدا مى‌شوند، شایع است. به تارهاى صوتى خود استراحت دهید و از صحبت کردن در محیطى که یک صداى زمینه‌اى وجود دارد خوددارى کنید و از تغییر ارتفاع صداى خود پرهیز نمائید. اگر خشونت صدا بیش از یک یا دو هفته ادامه یافت براى رد احتمال وجود پولیپ تارهاى صوتى و یا فلج آنها به پزشک مراجعه کنید.


خطرناک‌ترین عفونت حلق، التهاب اپیگلوت (اپیگلوت غضروفى است که در دهانهٔ ورودى حنجره قرار دارد و هنگام بلع از ورود غذا به آن جلوگیرى مى‌کند -م). حاد خوانده مى‌شود. این عارضه یک عفونت باکتریائى حنجره است. تورم به‌ویژه در کودکان ممکن است راه هوائى را مسدود کند و یک فوریت پزشکى واقعى به‌وجود آورد. هنگامى که فرد مبتلا به گلودرد دچار اشکال در بلع یا تنفس مى‌شود، فوراً او را نزد پزشک یا به یک مرکز فوریت‌ها ببرید.


التهاب لوزه

لوزه‌هاى طرفى حلق و لوزهٔ سوم (بافت لنفاوى در دیوارهٔ خلفى حلق-م). توده‌هاى کوچکى از غدد لنفاوى هستد که در پشت حلق قرار گرفته‌اند. آنها باکترى‌ها و ویروس‌ها را به دام مى‌اندازند. اگر لوزه‌ها عفونى شوند، پادتن‌هائى مى‌سازند که بقیهٔ قسمت‌هاى بدن را در مقابل تهاجم بعدى محافظت مى‌کنند. با وجود این لزوم این عمل حفاظتى در حدود سن سه سالگى خاتمه مى‌یابد. از این به بعد لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم عملکرد شناخته شدهٔ اندکى دارند، و در برخى افراد مى‌توانند منبع گلودرد عودکننده باشد و حتى باعث اختلال تنفس و بلع شوند. بنابراین علائم التهاب لوزه شبیه آنفلوانزا است و شامل تب، سردرد، دردهاى عضلانی، گلودرد و لرز مى‌گردد.

















درمان

در صورت بروز التهاب لوزه پزشک احتمالاً آنتى‌بیوتیک و مسکن (مثل استامینوفن) تجویز خواهد کرد. در گذشته اغلب براى جلوگیرى از عوارض بعدى مثل عفونت‌هاى گوش، تب رماتیسمی، و التهاب لوزهٔ مکرر برداشتن لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم از طریق جراحى انجام مى‌شد. ولى در حال حاضر معتقد هستند که این‌گونه عوارض نسبتاً غیرمعمول هستند و لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم ممکن است عملکردهاى دیگرى مثل جلوگیرى از حساسیت‌ها داشته باشند. عوارض عمل جراحى (خونریزى و مرگ و میر ناشى از بیهوشی) عمل برداشتن لوزه‌ها را به موارد نسبتاً اندکى محدود کرده است. همه در مورد عمل برداشتن لوزه هنگام ایجاد اختلال در تنفس و بلع اتفاق نظر دارند. سایرین لوزه‌بردارى را هنگامى‌که کودکان دو یا سه بار دچار گلودرد استرپتوکوکى در سال در ۲ تا ۳ سال متوالى شوند، پذیرفته‌اند ولى نظرات مختلف است. هنگام بروز علائم نشانه‌هائى مثل گلودردهاى عودکننده، عفونت‌هاى عودکنندهٔ گوش، تنفس دهانی، خرخر کردن، و اختلال در خواب براى کسب رهنمودهاى لازم به پزشک مراجعه کنید.


سایر علل گلودرد

گلودرد اغلب با تب یونجه همراه است زیرا همان گرده‌ها و مواد حساسیت‌زا که در بینى و چشم‌ها تأثیر مى‌کنند باعث تحریک حلق نیز مى‌شوند. تنفس دهانى گلو را خشک مى‌کند و باعث تحریک مى‌گردد. اگر به تنفس از راه دهان تمایل دارید ممکن است مبتلا به انسداد بینى باشید و باید به پزشک مراجعه کنید. سایر عوامل محرک که ممکن است باعث گلودرد شوند عبارتند از: دود، توتون، و فشار آوردن بیش از حد به تارهاى صوتى (در اثر آواز خواندن، فریاد زدن، یا مطالعه با صداى بلند و به‌مدت طولانی).


یک علت گاه و بیگاه گلودرد صبحگاهى پس زدن اسید معده به مرى و پشت حلق است. مبحث التهاب مرى در اثر پس زدن را مشاهده کنید.


خوددرمانى در گلودرد خفیف

- مصرف مایعات غیرالکلى را افزایش دهید: چاى گرم همراه با عسل تسکین‌دهنده است.


- در اتاق خواب خود از یک مرطوب‌کننده هوا استفاده کنید (به مبحث سایر اقدامات خوددرمانى در سرماخوردگى مراجعه کنید).


- با آب نمک گرم غرغره کنید (یک‌چهارم قاشق چایخورى نمک در یک‌دوم فنجان آب)


- قطره‌هاى گلودرد بدن نسخه تسکین‌دهنده‌ هستند.


- بزرگسالان از مسکن‌هاى ضعیف مثل استامینوفن و آسپیرین استفاده کنند.


زمان مراجعه به پزشک هنگام گلودرد

هنگامى که گلودرد شدید است، بیش از ۵ تا ۷ روز طول کشیده است و همراه با حساسیت یا تحریک نیست، باید به پزشک مراجعه کنید. هرکدام از نشانه‌ها و علائم زیر باید شما را به‌ضرورت مراقبت پزشکى آگاه کند.


- گلودرد شدید و طولانى.


- دشوارى در تنفس.


- دشوارى در بلع.


- دردهاى مفصلى.


- گوش درد.


- بثورات جلدى.


- تب بالاى ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ سانتى‌گراد).


- وجود خون در خلط.


- گلودردى که‌ به‌طور مکرر عود کند.


- برآمدگى در گردن.


- خشونت صدا که بیش از دو هفته طول بکشد.

آناتومی بدن

برای شناخت ساختار و عملکرد پایه‌ای بدن  لازم است هر کسی با خلاصه‌ای از آناتومی بدن آشنا باشد.

فردی که مقابل شما ایستاده، بازوهایش در طرفین بدن او قرار دارد و انگشت شست او به سمت خارج است و همینطور کف دست وی به سمت شماست تصور کنید. این یک موقعیت آناتومیک است. هنگامی که درباره بخشی از بدن صحبت می‌کنید باید آن را در ذهن خود داشته باشید

سیستم‌های بدن:

سیستم‌های بدن برای انجام اعمال مشترک با یکدیگر همکاری دارند با مطالعه سیستم‌های بدن برای درک بهتر صدمات بدن پیش زمینه بهتری خواهید داشت.

 

سیستم تنفسی:

سیستم تنفسیسیستم تنفسی شامل تمام ساختار های بدن است که در تنفس طبیعی دخیل هستند. سیستم تنفسی اکسیژن را وارد بدن ساخته و گازهای دفعی و دی اکسیدکربن را از بدن خارج می‌کند.
راه هوایی شامل بینی، دهان، حلق، حنجره (جعبه صوتی)، تراشه و مسیرهای عبوری درون ریه‌ها می‌باشد. در انتهای فوقانی حنجره یک زائده پهن و نازک وجود دارد که اپی‌گلوت نامیده می‌شود. اپی‌گلوت مانع از ورود غذا به حنجره می‌شود. راه‌های هوایی درون ریه با شاخه‌های باریک‌تر و باریک‌تری تبدیل می‌شوند که در انتها به کیسه‌های هوایی ختم می‌گردند و این کیسه‌‌های هوایی، خود توسط عروق خونی باریکی احاطه شده است.

اکسیژن در هوای دمی از دیواره نازکی که کیسه‌های هوایی را از عروق خونی جدا نموده عبور کرده و توسط خون جذب می‌شود. دی اکسیدکربن نیز از خلال همین دیواره نازک، از خون، وارد کیسه‌های هوایی و متعاقب آن هوای بازدمی می شود. تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن 12 تا 16 بار در دقیقه و در تمام طول 24 ساعت شبانه روز صورت می‌گیرد بدون اینکه شما در انجام این عمل تلاش هوشیارانه‌ای داشته باشید. جریان خون اکسیژن دمی را از طریق سیستم گردش خون به تمام قسمت‌های بدن می‌رساند.
عمل دم زمانی صورت می‌گیرد که دیافراگم که یک عضله بزرگ است و انتهای تحتانی قفسه سینه را تشکیل می‌دهد، به سمت پایین حرکت کرده و انقباض عضلات قفسه سینه باعث افزایش اندازه و حجم قفسه سینه می‌شود.
عمل بازدم هنگام استراحت عضلات رخ می‌دهد که با کاهش اندازه قفسه سینه همراه است. 
در اینجا لازم است بدانید سیستم تنفسی در کودکان و شیرخواران تا اندازه ای با بالغین متفاوت است که در زیر به آن اشاره ای کوتاه شده است:

  • راه هوایی در کودکان کوچک‌تر و انعطاف پذیرتر است.
  • هنگام انجام تنفس مصنوعی برای کودکان، نیازی به اعمال نیرو به اندازه بالغین نیست.
  • به دلیل کوچک‌تر بودن اندازه راه هوایی، امکان مسدود شدن راه هوایی به وسیله یک جسم خارجی بیشتر است.
  • شیرخواران بسیار کوچک تنها می توانند از راه بینی نفس بکشند. بنابراین با مسدود شدن بینی شیرخوار، نشانه‌های اختلال تنفسی در او آشکار می‌شود.

 

سیستم گردش خون:

سیستم گردش خونسیستم گردش خون مسئول پمپ  خون در بدن است. سیستم گردش خون را می‌توان به سیستم آب شهری تشبیه نمود که دارای یک دستگاه پمپ مرکزی (قلب)، شبکه‌ای از لوله‌ها (عروق خونی)که با تمام قسمت‌های سیستم (بدن) ارتباط دارد و مایع (خون) است.

پس از این که محتوای اکسیژن خون در ریه افزایش یابد، خون روشن به قلب می‌رود که آن را به باقی قسمت‌های بدن پمپ می‌کند. سلول‌های بدن، اکسیژن و مواد غذایی را از خون جذب نموده و مواد دفعی مانند دی اکسید کربن را به درون آن رها می‌سازند. خون این مواد را برای دفع به درون ریه و کلیه‌ها می‌برد. در ریه‌ها ، خون  دی اکسیدکربن را با اکسیژن تبادل نموده و سیکل گردش مجددا شروع می‌گردد.

قلب انسان از چهار حفره تشکیل شده که دو حفره در سمت راست و دو حفره در سمت چپ قرار دارد. حفره‌های بالایی، دهلیز نامیده می‌شوند. دهلیز راست از وریدهای بدن و دهلیز چپ از ریه‌ها خون دریافت می‌کنند. حفره‌های پایینی بطن‌های چپ و راست نام دارند. بطن راست، خون را به درون ریه و بطن چپ خون را به کل بدن پمپ می‌کند.
بطن چپ عضلانی‌ترین حفره قلب است. چهار حفره قلب با توالی متناسبی با هم همکاری می‌کنند تا خون را به درون ریه‌ها و سایر قسمت‌های بدن پمپ نمایند.
دریچه‌های یک طرفه در قلب باعث می‌شودکه خون در سیستم گردش خون تنها در یک جهت، جریان یابد. شرایین، خون را با فشار بالا از قلب خارج می‌کنند و به این دلیل دیواره ضخیمی دارند. شرایینی که به قلب نزدیک‌تر هستند، نسبتا بزرگ بوده (2 تا 3 سانتی متر قطر دارند) اما با دور شدن از قلب کوچک‌تر می‌شوند.
سه شریان بزرگ شامل شریان گردن(کاروتید) شریان ران (فمورال) و شریان مچ (رادیال) هستند. از آنجا که این شرایین بین یک ساختار استخوانی و پوست قرار می‌گیرند، برای لمس نبض بیمار به کار گرفته می‌شوند.

مویرگ‌ها کوچک‌ترین اجزاء سیستم هستند. برخی از مویرگ‌ها آنقدر کوچک هستند که در هر زمان تنها یک مولکول قرمز می‌تواند از آن ها عبور نماید. در سطح مویرگی، اکسیژن و مواد غذایی از سلول‌های خونی به درون سلول‌های بدن منتقل شده و دی اکسیدکربن را به ریه‌ها بر می‌گردانند.

گلبول‌های سفید خون (جنگ‌جویان با عفونت) نامیده می‌شوند. زیرا این سلول‌ها،  باکتری و سایر ارگانیسم‌های ایجاد کننده بیمای را از بین می‌برند. پلاکت‌ها، آغاز کنندگان فرایند انعقاد خون هستند.

 

سیستم اسکلتی :

اسکلت بدنسیستم اسکلتی از استخوان‌ها تشکیل شده و چهارچوب حمایتی بدن می باشد.

سه عملکرد سیستم اسکلتی عبارتند از :

  • حمایت از بدن
  • حفاظت از ساختمان‌های حیاتی بدن
  • تولید گلبول‌های قرمز

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سیستم اسکلتی به هفت قسمت تقسیم می‌شود که شامل اجزای زیر است:

  1. جمجمه:
  2. اسکلتاستخوان‌های سر شامل جمجمه و فک پایین است. جمجمه از چندین استخوان تشکیل شده که به یکدیگر متصل و یک کره تو خالی ایجاد می‌کند که مغز را در بر گرفته و از آن حفاظت می‌نماید. استخوان فک پایینی یک استخوان متحرک است که به جمجمه متصل شده و ساختار استخوانی سر را تکمیل می‌کند.

     

     

     

     

     

     

     

     

  3. ستون مهره ها:

    ستون مهره‌هاستون مهره‌ها، دومین قسمت سیستم اسکلتی بوده و شامل یک سری 33 تایی از استخوان‌های مجزا است که مهره نامیده می‌شوند. مهره‌های نخاعی بر روی یکدیگر در یک ردیف قرار گرفته‌اند و به وسیله عضلات، تاندون‌ها، دیسک بین مهره‌ای و لیگامان‌ها در کنار نگه داشته می‌شوند. طناب نخاعی، گروهی از اعصاب که پیام‌های عصبی را به مغز برده یا از آن خارج می‌کنند، از طریق سوراخ مرکزی هر مهره عبور می‌نمایند. مهره‌ها محافظ عالی طناب نخاعی هستند. مهره‌ها علاوه بر حفاظت از طناب نخاعی، حمایت اولیه ساختار کلی بدن را نیز بر عهده دارند. ستون مهره‌ها دارای پنج قسمت زیر می‌باشند:

    1. مهره‌های گردنی(cervical )
    2. مهره‌های سینه‌ای (thoracic )
    3. مهره‌های کمری(lumbar )
    4. استخوان خاجی (sacrum )
    5. استخوان دنبالچه(coccyx )
    6.  

  4.  

     

     

     

  5. کمربند شانه‌ای :
  6. کمربند شانه‌ایکمربند شانه‌ای سومین قسمت سیستم اسکلتی را تشکیل می‌دهد. هر کمربند شانه‌ای از یک بازو حمایت می‌کند و از استخوان‌ها ترقوه، کتف و استخوان بازو تشکیل شده است.

     

     

     

     

     

     

  7. اندام فوقانی :
  8. اندام فوقانیچهارمین ناحیه عمده سیستم اسکلتی اندام فوقانی است که از سه استخوان بزرگ تشکیل شده است. بازو یک استخوان به نام هومروس و ساعد دو استخوان به نام زند زیرین و زند زبرین دارد. زند زیرین در ناحیه شست یا قسمت خارجی ساعد و زند زیرین روی ناحیه انگشت کوچک یا قسمت داخلی ساعد قرار میگیرد. مچ و کف دست و انگشتان نیز جز اندام فوقانی محسوب شده و شامل چندین استخوان هستند.

     

     

     

     

     

     

  9. قفسه صدری :
  10. قفسه صدریپنجمین ناحیه سیستم اسکلتی قفسه صدری است. یک مجموعه 12 تایی از دنده ها قلب، ریه و طحال را مورد حفاظت قرار می‌دهد. تمام دنده‌ها از پشت به ستون مهره‌ها متصل می‌شوند. پنج دنده بالایی به طور مستقیم به استرنوم (استخوان جناغ) متصل می‌شوند. انتهای دنده‌های ششم تا دهم به وسیله یک پل غضروفی به یکدیگر و همین‌طور به استرنوم متصل می‌گردد. دنده‌های یازدهم و دوازدهم از پشت به ستون مهره‌ها متصل می‌شوند اما از جلو به استرنوم متصل نیستند لذا دنده‌های شناور خوانده می‌شوند. استرنوم در قسمت جلویی قفسه سینه قرار دارد و ساختار نقطه مانند در انتهای استرنوم زائده زایفوئید نامیده می‌شود.

     

     

     

     

     

     

     

  11. لگن :
  12. لگن خاصرهششمین ناحیه سیستم اسکلتی لگن است. لگن به عنوان ناحیه اتصالی بین بدن و اندام تحتانی عمل می‌کند.  به علاوه لگن ارگان‌های تولید مثلی و سایر ارگانهای موجود در حفره شکمی تحتانی را مورد حفاظت قرار می‌دهد.

     

     

     

  13. اندام تحتانی :
  14. اندام تحتانیاندام تحتانی هفتمین ناحیه از سیستم اسکلتی است. هر اندام تحتانی از ران و ساق تشکیل شده است. استخوان ران (فمور) بلندترین و قوی‌ترین استخوان در بدن است. ساق پا دارای دو استخوان تیبیا و فیبولا می‌باشد. کشکک (پاتلا) یک استخوان کوچک و نسبتا پهن است که قسمت قدامی مفصل زانو را مورد حفاظت قرار میدهد. مچ، کف و انگشتان پا مانند مچ، کف و انگشتان دست از تعداد زیادی استخوان کوچک‌تر تشکیل شده‌اند که شما می‌توانید آنها را به صورت یک واحد در نظر بگیرید.

 

توجه کنید که هر یک از ارگان‌های اساسی بدن توسط یک ساختار استخوانی حفاظت می‌شوند:

  • جمجمه، مغز را مورد حفاظت قرار می‌دهد.
  • ستون مهره‌ها از صناب نخاعی حفاظت می‌کند.
  • دنده‌ها ، قلب و ریه‌ها را حفاظت می‌کند .
  • استخوان‌های لگن از ارگان‌های تولید مثلی و اعضای حفره شکمی تحتانی محافظت می‌کنند.

 

 

 

 

 

 

 

سیستم عضلانی:

سیستم عضلانیبدن شما از سه نوع عضلات مختلف تشکیل شده که شامل عضلات مخطط (اسکلتی) ، صاف و قلبی می‌باشد. عضلات اسکلتی نقش حمایتی و حرکتی دارند. عضلات به وسیله تاندون‌ها به استخوان متصل می‌شوند. این عضلات با انقباضات (کوتاه شدن) و انبساطات (بلند شدن) متناوب باعث حرکت می‌شوند. به منظور به حرکت در آوردن استخوان‌ها عضلات معمولا به صورت متقابل جفت شده‌اند. همانطور که یک عضو از این جفت منقبض می‌شود، عضو دیگری استراحت می‌کند. این تقابل مکانیکی امکان باز و بسته کردن دست، چرخاندن سر  و خم و راست کردن آرنج را فراهم می‌نماید. به عنوان مثال، همزمان با استراحت عضله دو سر بازو، یک عضله دیگر در پشت بازو منقبض میشودکه این کار باعث راست شدن آرنج می‌گردد. از آنجا که عضلات اسکلتی هر گاه شما بخواهید منقبض یا شل می‌شوند عضلات ارادی هم خوانده می‌شوند. 
عضلات صاف بسیاری از اعمال خودکار بدن را مانند عبور غذا از سیستم گوارشی بر عهده دارند. شما بر عضلات صاف بدن کنترلی ندارید لذا این عضلات، عضلات غیر ارادی نیز خوانده می‌شوند.
عضلات قلبی تنها در قلب وجود دارند. عضله قلبی با عملکرد خاص خود که همواره کار کردن است سازگاری یافته است. این عضله یک تامین‌کننده خون غنی دارد و میتواند چند دقیقه بدون اکسیژن کافی زنده بماند.
گاه سیستم اسکلتی و عضلانی را همراه با  یکدیگر بررسی می‌کنند. در این شرایط این دو سیستم تحت عنوان سیستم اسکلتی ـ عضلانی خوانده می‌شوند.

 

 

 

سیستم عصبی:

سیستم عصبیسیستم عصبی بر عملکرد بدن نظارت می‌کند. سیستم عصبی از مغز، طناب نخاعی و اعصاب منفرد تشکیل شده که در سراسر بدن گسترش می‌یابد. مغز، کامپیوتر مرکزی بدن است و عمل تفکر و فعالیت‌های ارادی ( اعمالی که هوشیارانه انجام می‌دهید) و فعالیت‌های غیر ارادی (اتوماتیک) مانند تنفس، ضربان قلب و گوارش را کنترل می‌کند.

طناب نخاعی محور اصلی برای شبکه پیچیده‌ای از اعصاب است که یک سیستم ارتباطی دو طرفه بین مغز و باقی قسمت‌های بدن ایجاد می‌کنند. اعصاب از طناب نخاعی به سمت همه قسمت‌های بدن منشعب می‌شوند. برخی از اعصاب علائمی در ارتباط با آنچه در بدن روی می‌دهد مانند احساس گرما، سرما، درد یا احساسات خوشایند را به مغز می‌برند. سایر اعصاب علایمی به عضلات می‌فرستندکه سبب حرکت بدن در پاسخ به سیگنال‌های حسی دریافتی می‌شود. بدون وجود سیستم عصبی قادر به درک اینگونه احساسات و کنترل حرکات عضلات خود نخواهیم بود.

 

 

 

 

 

 

 

سیستم ادراری – تناسلی :

سیستم ادراری تناسلی مسئول اعمال تولید مثلی بدن است و حذف فراورده‌های دفعی از خون را نیز بر عهده دارد . ارگان‌های تولید مثلی اصلی در مردان، شامل بیضه‌ها که کار تولید اسپرم را بر عهده دارند. ارگان تولید مثلی اصلی در زنان تخمدان‌ها که تخمک تولید می‌کنند و رحم که تخمک بارور شده را در حین حاملگی  محافظت می‌کند، هستند. تخمدان‌ها و رحم توسط لوله‌های فالوپ یا لوله‌های رحم به هم مرتبط هستند. مجرای خارجی سیستم تولید مثلی زنان، کانال زایمان  نامیده می‌شود.

حذف فراورده‌های دفعی توسط سیستم ادراری- تناسلی در کلیه‌ها شروع می‌شود که برای تشکیل ادرار خون را فیلتره می‌نمایند. ادرار از کلیه‌ها، از طریق لوله‌هایی به نام حالب  به سمت مثانه جریان  می‌یابد.  مثانه ادرار را پیش از آن‌ که از پیشابراه از بدن خارج شود، جمع‌آوری و ذخیره می‌کند.

 

سیستم گوارشی:

سیستم گوارشیسیستم گوارشی شامل لوله گوارش و ارگان‌های فرعی گوارش است. لوله گوارش لوله عضلانی است که مایعات و مواد غذایی را به صورت فیزیکی و شیمیایی تجزیه نموده و سپس جذب می‌کند. اجرای شکمی لوله گوارش شامل معده، روده کوچک، روده بزرگ، رکتوم و آنوس است. ارگان‌های فرعی لوله گوارش شامل کبد، کیسه صفرا و پانکراس است که این ارگان‌ها کار تهیه و ذخیره آنزیم‌های گوارشی و انجام سایر اعمال مهم بدن را بر عهده دارند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پوست :

پوستپوست تمام قسمت‌های بدن را می‌پوشاند و  سه عملکرد عمده دارد:

  • حفاظت در برابر موارد مضر
  • تنظیم دما
  • دریافت اطلاعات از محیط اطراف
پوست از بدن ما در برابر محیط اطراف محافظت می‌نماید. از آنجا که پوست لایه‌ای از سلول‌های سالم و به هم پیوسته  ایجاد می‌کند، در برابر بیشتر مواد خارجی مانند یک سد عمل می‌کند و از ورود مواد مضر به درون بدن جلوگیری به عمل می‌آورد. پوست تا زمانیکه آسیب ندیده باشد، سد موثری در برابر ورود باکتری‌ها و ویروس‌‌ها به شمار می‌رود.

پوست دمای داخلی بدن را نیز تنظیم می‌کند. چنانچه بدن بیش از حد گرم شود عروق خونی کوچک نزدیک پوست بازتر شده و گشاد می‌شوند و گرمای بدن را به سمت سطح پوست می‌آورند که از آنجا به هوای بیرون منتقل شود. منبع دیگری برای خنک ساختن بدن آزاد شدن عرق با تبخیر از راه پوست است.

اگر بدن دچار سرما شود، عروق خونی نزدیک سطح پوست، تنگ شده و گرمای بدن را بیشتر به سمت داخل و قسمت‌های مرکزی بدن می‌فرستند. پوست اطلاعاتی از محیط اطراف دریافت می‌کند. پوست شما حس لامسه،  فشار و درد را منتقل می‌کند. همچنین می‌تواند درجاتی از گرما یا سرما را نیز احساس نماید. این احساسات توسط گیرنده‌های حسی اختصاصی در پوست گرفته شده و از طریق اعصاب و طناب نخاعی به مغز منتقل می‌شوند. مغز مانند یک کامپیوتر این احساسات را تفسیر می‌نماید.