روشهای مراقبت و جلوگیری از افتادگی سینه در خانم ها
۱- وزن خود را ثابت نگاه دارید، نوسان و کم و زیاد شدن وزن بدن، تأثیرات بسزایی در افتادگی سینه و دیگر اندام ها دارد، شما می توانید با کنترل و رعایت یک رژیم غذایی مناسب، همواره وزن خود را ثابت نگاه دارید، از رژیم های لاغری که مقدار وزن زیادی را در مدت کم توصیه می کنند، جداً خودداری کنید، چرا که به همان سرعتی که وزن شما کاسته شده، در مدتی کم نیز دوباره افزایش می یابد، در نتیجه احتمال افتادگی سینه نیز افزایش می یابد.
۲- سوتیئن مناسبی انتخاب کنید، دقّت در خرید سوتیئن، طبق اندازه و سایز سینه، بهترین راه مبارزه با افتادگی و شل شدن سینه است، بنابراین در موقع خرید، تنها به زیبایی و فانتزی بودن آن توجه نکنید، در این بین کاملاً مراقب باشید که در صورت تغییر در وزن خود، اندازه ی سوتیئن را طبق وزن و سایز جدید، تغییر دهید، استحکام بند و نوع کش سوتیئن برای کسانی که سینه های بزرگ دارند، بسیار ضروریست، کسانی که سینه های کوچک دارند با استفاده از سوتیئن های پددار می توانند، ظاهر و اندازه ی سینه را بزرگتر و زیباتر جلوه دهد. البته وجود این پد ها مانع از تنفس پوست می شود و خود به نوعی مضرّ است، در مراسم و میهمانی های خاص برای جلوه ای زیباتر می توانید از سوتیئن های فنردار و ژله ای استفاده کنید.
۳- عادت کنید که صاف و بصورت قائم بایستید، طریقه ی ایستادن قائم و صاف، یکی از عوامل مهم در زیبا جلوه تر کردن حالت سینه است، برای این منظور می توانید بطور منظم در ورزشهای خود، از دستگاههای تناسب اندام و تمرینهایی که مخصوص تقویت عضلات سرشانه ها و نگه دارنده ی ماهیچ های سینه است، استفاده کنید، در صورت نیاز ماساژهای دوره ای را نیز در برنامه خود بگنجانید.
۴- خشکی پوست، از آنجاییکه پوست سینه و سرشانه بسیار ظریف و حساس هست، برای زیبایی و جوانی بیشتر آن، بطور مداوم از کرمهای مرطوب کننده مخصوص مصرف کنید، همچنین در هنگام تابش مستقیم آفتاب و سولاریم، حتماً از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنید.
۵- تست ماموگرافی، بطور منظم برای کنترل و معاینه به پزشک مراجعه کنید، به دلیل تغییرات هورمونی در مواقع تخمک گذاری، قاعدگی و …، سعی کنید ماهانه تاریخ مشخصی را برای این کار در نظر بگیرید. با مشاهده توده ای غیرعادی نرم در بازو یا سینه که زیر دست بصورت گردشی حرکت کند، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
۶- به هنگام ورزش و دویدن، حتماً از سوتیئن های مخصوص ورزشی استفاده کنید، طبق مطالعات اخیر دانشگاههای انگلیس، افتادگی سینه در کسانی که بطور دائم از سوتیئن های مناسب استفاده می کنند تا ۴۰% کاهش می یابد، همچنین این آمار گویای این است که درصد افتادگی سینه در خانم هایی که در هنگام ورزشهای پرتحرک از سوتیئن های مخصوص ورزشی استفاده می کنند تا ۷۸% کاهش خواهد یافت.
داروهایی که تناسب اندام ما را به هم می‌زنند
 |
|
| هرگز نمی‌دانند که ممکن است چاقی آنها به دلیل داروهایی باشد که احتمالا به دلایل مختلف و به منظور درمان مصرف می‌کنند. | |
|
برخی
از افراد با اینکه ورزش می‌کنند و تعادل دریافت کالری دارند باز هم دچار
اضافه وزن می‌شوند و این اضافه وزن همچنان با آنها پیش می‌رود. این افراد
هرگز نمی‌دانند که ممکن است این چاقی به دلیل داروهایی باشد که احتمالا به
دلایل مختلف و به مظور درمان مصرف می‌کنند. برخی از این داروها عبارتند
از: ضد افسردگی‌ها: یکی از عوارض نامناسب برخی داروهای ضد افسردگی، افزایش وزن است که این در بیش از ۲۵ درصد از افرادی که ضد افسردگی مصرف می‌کنند دیده می‌شود. اگر ضد افسردگی مصرف می‌کنید و دچار اضافه وزن شده‌اید با پزشک خود مشورت کنید. اما بدانید افرادی که بعد از مصرف داروهای ضدافسردگی دچار چاقی می‌شوند می‌توانند با ورزش وزن خود را به حد ایده‌آل برسانند. دلیل چاقی بعد از ضدافسردگی‌ها آن است که حال عمومی افراد بهتر شده و چون احساس خوبی دارند اشتهای بیشتری پیدا می‌کنند. کورتون‌ها: داروهای ضد التهاب استروییدی مثل پردینزون یکی از عوامل اضافه وزن است. تجمع مایعات در بدن و افزایش اشتها دلیل اصلی چاقی افرادی است که از این داروها استفاده می‌کنند. اگر چه وزن‌گیری در میان این افراد شایع است اما شدت عوارض دارو بستگی به میزان مصرف آن در طول مصرف دارو دارد. برخی افراد ممکن است توزیع چربی در بدن‌شان متفاوت است. صورت، پشت گردن و شکم بیشترین محل تجمع چربی است. داروهای دیگری که موجب اضافه وزن می‌شود: داروهای متعدد دیگری هم وجود دارند که با وزن‌گیری و چاقی ارتباط دارند. این داروها شامل داروهای روانگردان که جهت درمان اختلالاتی نظیر اسکیزوفرنی یا اختلالات دو قطبی مصرف می‌شوند، داروهای درمان کننده میگرن، صرع، داروهای فشارخون و دیابت هستند. اگر از این داروها استفاده می‌کنید حتما با پزشک خود صحبت کنید. برای اینکه وزن متعادلی داشته باشید، این ۵ قانون را به ذهن بسپارید. قانون اول: هیچ‌گاه بدون مشورت پزشک داروهایتان را قطع نکنید. اهمیت مصرف داروی خود را از پزشک بپرسید شاید برای شما حیاتی‌تر از اضافه وزنی باشد که پیدا کرده‌اید. قانون دوم: هرگز خود را با کسی که همان داروی شما را مصرف می‌کند مقایسه نکنید. عوارض داروها روی همه افراد یکسان نیست. حتی اگر یک دارو سبب اضافه وزن در کسی شود، ممکن است در فرد دیگر سبب لاغری شود. بنابراین با پزشک خود مشورت کنید. قانون سوم: اگر دچار تجمع مایعات در بدن شدید آن را با اضافه وزن اشتباه نگیرید تجمع مایعات چاقی دایمی نیست. اگر داروی خود را تمام کردید و بیماری زمینه‌ای شما برطرف شد وزن‌تان تحت کنترل قرار می‌گیرد. اگر داروی خود را تمام کردید و بیماری زمینه‌ای شما برطرف شد، وزن‌تان تحت کنترل قرار می‌گیرد. سعی کنید نمک را در رژیم غذایی کمتر کنید یا آن را حذف کنید. قانون چهارم: در مورد داروهایی که می‌توانید برای کنترل چاقی و اضافه وزن خود مصرف کنید با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد پزشک می‌تواند داروهایتان را با داروهای دیگر جایگزین کند که سبب اضافه وزن شما نشود در عین حال تاثیر درمانی هم داشته باشد. قانون پنجم: به یاد داشته باشید که اضافه وزن به دلیل کاهش متابولیسم ایجاد می‌شود. حال یا به دلیل مصرف داروها یا بیماری‌های زمینه‌ای در کنار مصرف این داروها ورزش و تحرک بدنی را فراموش نکنید چرا که در کنترل وزن شما تاثیر به سزایی دارد. |
بهترین روش برای مصرف دارو
هر ساله شرکت‌های دارویی، داروهای جدیدی را به پزشکان معرفی می‌کنند. این داروها به‌طور مجزا می‌توانند باعث بهبود بیماری‌ها شوند یا دردهای مختلف را تسکین دهند، اما استفاده همزمان از همین داروهای مفید می‌تواند مضر و حتی مرگبار باشد. بنابراین اگر می‌خواهید از داروهای بدون نسخه استفاده کنید بد نیست به موارد زیر نگاهی داشته باشید:
۱- به پزشک خود بگویید چه داروهایی مصرف می‌کنید.
این مسئله به پزشک شما کمک می‌کند تا دیدگاه بهتری نسبت به تاریخچه پزشکی شما پیدا کند. فایده این قضیه پرهیز پزشک از تجویز داروهایی است که ممکن است با داروهای دیگر تداخل اثر داشته باشند، بخصوص اگر شما همزمان توسط چند پزشک مختلف تحت درمان باشید.
در این موارد هم برای شما و هم برای پزشکتان لازم است که درباره داروهای تجویز و مصرف شده اطلاعات مورد نیاز را رد و بدل کنید.
۲- برنامه مصرف داروها را بنویسید.
در یک برگه، تعداد و مقدار داروهای مصرفی خود در شبانه روز را بنویسید. سعی کنید همه چیز دقیقا مشخص باشد.
در این برگه، عوارض جانبی شایع و روش نگهداری هر دارو را نیز از روی بروشور مشخصات دارو یادداشت کنید. البته اغلب داروها را باید در محیط خشک و خنک و به دور از یخ زدگی نگهداری کنید.
جالب اینکه بر خلاف تصور رایج، حمام و آشپزخانه برای نگهداری داروها محیط مناسبی نیستند چرا که حرارت و رطوبت می‌تواند باعث فساد داروها و کاهش تأثیر آنها شود.
۳- پرهیز آگاهانه
می دانید چطور ممکن است آب گریپ فروت با آن همه خاصیت، برایتان مضر باشد؟ آب گریپ فروت با اثر برخی داروها تداخل می کند و به همین دلیل مصرف همزمان آنها با هم، می تواند مضر باشد، مثلا مصرف هم زمان داروهای ضد کلسترول از خانواده‌ی استاتین‌ها (مثل لواستاتین و آتروواستاتین)، با آب گریپ‌فروت تداخل ایجاد می‌کند.
مصرف الکل و کافئین، بلند کردن بارهای سنگین و مصرف داروهای مسکن از قبیل استامینوفن و ایبوپروفن درصورت همزمانی با مصرف برخی داروها می‌توانند خطرناک باشد.
حتما با پزشک خود رو راست باشید و دستورات او را برای پرهیز از برخی غذاها، داروها و فعالیت های مضر رعایت کنید.
۴- داروهایتان را با کسی شریک نشوید.
در مدرسه به ما آموزش داده‌اند که اموالتان را با دیگران تقسیم کنید، چون باعث دوستی و محبت می‌شود. اما وقتی پای دارو به میان می‌آید بهتر است به آموزش های دوران مدرسه بی‌توجه باشیم!
دو بیمار می‌توانند دقیقا مقدار مساوی از یک دارو را مصرف کنند، ولی یک نفر از آنها کمی خواب آلود می‌شود و دومی به کُما می‌رود.
نحوه عملکرد دارو در بدن، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. دارو برای هر فرد به‌طور اختصاصی تجویز می‌شود، بنابراین هرگز داروی خود را با کسی شریک نشوید و از داروی افراد دیگر استفاده نکنید، چون ممکن است عوارض مرگباری داشته باشد. اگر هم عوارضی بروز نکند، مطمئنا تأثیر درمانی دارو به طرز چشمگیری کم خواهد شد.
۵- صبور باشید.
داروهای مختلف از راه های متفاوتی در بدن تأثیر خود را اعمال می‌کنند. برخی از داروها بلافاصله بعد از مصرف جذب شده و خیلی سریع تأثیر خود را نشان می‌دهند؛ اما تعداد دیگری از داروها دیرتر تأثیر می‌کنند و بیمار دیرتر متوجه تأثیر دارو و بهبود بیماری خود می‌شود.
۶- داروهای تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.
هرگز داروهای تاریخ مصرف گذشته را در جعبه ی داروها نگه ندارید و به‌محض انقضای تاریخ مصرف دارو، بدون تردید آن‌را دور بریزید.
برخی از داروها بعد از گذشت تاریخ مصرف، به دلیل واکنش‌های شیمیایی می‌توانند باعث مسمومیت بیمار شوند.
۷- داروها را در تاریکی مصرف نکنید.
اگر نور محیط آنقدر کم است که نمی‌توانید برچسب روی دارو را بخوانید، دارو را مصرف نکنید، به خصوص اگر همه داروها را در یک محل نگهداری می‌کنید. در چنین شرایطی احتمال اشتباه داروها با هم بسیار زیاد است، مثلا ممکن است به جای ۲ عدد استامینوفن، ۲عدد از داروی دیگری مصرف شود که عوارض خطرناکی را به دنبال خواهد داشت. پس هر زمان که خواستید دارویی را مصرف کنید، دقیقا مطمئن شوید که همان دارو را به دهان می‌برید.
۸- قرص را نجوید، نشکنید و خرد نکنید.
بزرگ بودن برخی از قرص ها بیمار را به فکر شکستن یا خرد کردن قرص می‌اندازد تا مصرف آن راحت‌تر باشد، اما همین کار باعث می‌شود تا بخشی از دارو سریع تر از بخش‌های دیگر جذب شود و طبعا تأثیر دارو دچار اختلال خواهد شد. حتی احتمال دارد وضعیتی شبیه دوز بیش از حد دارو ایجاد شود.
۹- لیست داروهای خود را همراه داشته باشید
اگر داروهای زیادی مصرف می‌کنید، فهرستی از نام و مقدار مصرف آنها را در جیب خود داشته باشید تا اگر احیانا بیرون از منزل دچار یک وضعیت اورژانسی شدید، بتوانید به تیم پزشکی درباره داروهایی که مصرف می‌کنید، توضیح دهید. چنین فهرستی در ملاقات با پزشک هم مفید خواهد بود چون بدین ترتیب، دیگر نام و دوز داروهای مصرفی را فراموش نخواهید کرد.
۱۰- بیشتر، همیشه بهتر نیست.
بعضی وقت ها که خیلی بدحال هستید، شاید استفاده از مقدار بیشتر دارو شما را وسوسه کند، اما به یاد داشته باشید که این کار مفید نبوده و حتی در برخی موارد خطرناک خواهد بود. به این نکته مهم توجه داشته باشید که بسیاری از اوقات، بدحالی و ضعف شما به دلیل استرس یا تغذیه نادرست است.
در چنین شرایطی شاید بهبود تغذیه و شرایط روحی و ذهنی مفیدتر از مصرف انواع و اقسام قرص و دارو باشد، بنابراین همواره در اولین گزینه به سراغ دارو نروید.
اگر هم وضعیت بیماری شما به گونه‌ای است که باید از داروهای خاصی استفاده کنید، بهترین کار مشورت با پزشک است. اما اگر امکان چنین مشورتی وجود ندارد و شما درباره مقدار دارو اطمینان دارید، دوز دارو را بیشتر نکنید.
با فرمت های تصاویر آشنا شوید
دنیای کامپیوتر به قدری وسعت پیدا کرده که استفاده از آن و تسلط بر آنها مستلزم صرف زمان و انرژی زیادی است ما هر روز از رشد تکنولوژی صحبت می کنیم و ورود برنامه های و دستگاه های جدید و شاید اطلاعات خیلی ساده ای از کامپیوتر ها را ندانیم.
برای مثال شاید شما هم جز افرادی باشید که نمی دانید چگونه می توانید نوع و فرمت برنامه های روی سیستم خود را ببینید.
در اینجا با تصاویر به راحتی این موضوع راخواهید دید.
شکل ۱
شکل ۲
شکل ۳ 
شکل ۴
بر روی تصاویر کلیک کنید آنها را در سایز بزرگ خواهید دید
مطابق شکل چندین برنامه دارید که نوع آنها را نمی دانید کافی است در toolbar بالای صفحه Tools را انتخاب کرده و بر روی گزینه Folder Option کلیک کنید در Tab دوم View تیکی را که در کنار گزینه Hide extensions for known file types است را بردارید و سپس بر روی Apply کلیک کنید تصویر گویای فرمت برنامه ها می باشد.
تصاویر فرمت های گوناگونی دارند که می توان به موارد زیر اشاره کرد.
از جمله فرمت هایی است که برای صنعت چاپ و نشر بسیار کاربردی است و از کار با آن راضی خواهید بود
فایل های JPEG تنها از تصاویر RGB و ۸ بیتی پشتیبانی می کنند حال آنکه فایل های TIFF از تصاویر چندلایه ای ۱۶ بیتی CMYK در هر دو کامپیوترهای شخصی و Macintosh پشتیبانی می کنند. به همین خاطر می توان گفت TIFF از جمله فرمت هایی است که برای صنعت چاپ و نشر بسیار کاربردی است و از کار با آن راضی خواهید بود. در بسیاری از دوربین های دیجیتال عکس هایی با فرمت TIFF به عکس های JPEG ترجیح داده شده است.
جی پی ئی جی (JPEG) که به صورت جِی پِگ تلفظ می شود(نام یک استاندارد متداول در رایانه)، برای فشرده سازی ازدست دهندهٔ پرونده های گرافیکی است
این نام کوتاه شده Joint Photographic Experts Group (گروه مشترک کارشناسان گرافیک) است، که نام کمیته ای است که این استاندارد را تعریف کردند JPEG به روش متداول جهت فشردگی تصاویر عکاسی JPEG اطلاق می گردد. این واژه برگرفته از Joint Photographic Experts Group می باشد که نام کمیته استاندارد با عنوان (گروه متخصصان عکاسی) است البته باید خاطر نشان کرد که JPEG و MPEG (گروه متخصصان تصاویر متحرک) که به تولید طرح های فشرده ی ویدئویی می پردازد،متفاوتند.
استاندارد JPEG مشخص کننده ی کدگذاری های تعیین کننده چگونگی فشرده سازی تصویر به جریان بایت ها و برگرداندن مجدد آنها به تصویر و همچنین قالب فایل محتوی جریان مزبور می باشد. از این روش فشرده سازی معمولا با عنوان فشرده سازی ضایعاتی نام برده می شود. در روش فوق برخی از ویژگی های دیداری در طی فرآیند از بین رفته و نمی توانند مجددا بازیابی شوند اگرچه نوساناتی در خط پایه ی استاندارد JPEG وجود دارد که فاقد تلفات می باشند. در قالب JPEG پیشرفته ، در هم پیچیده ی دیگری وجود دارد که در آن داده ها در گذرگاههای چند گانه ی اجزا بالا متراکم می شوند . این قالب ،مناسب جهت تصاویر بزرگی است که در حال دانلود با کانکت های با سرعت پایین نمایش داده می شوند و به آنها اجازه ی پیش نمایش مناسب بعد از دریافت تنها بخشی از داده ها را می دهد. فایلهای تصویری که در آنها از فشرده سازی JPEG استفاده می شود معمولا فایلهای JPEG نامیده می شوند. اکثر برنامه های نرم افزاری ویرایش تصاویر که با یک فایل JPEG نوشته می شوند در واقع به ایجاد یک فایل در قالب JFIF می پردازند JPEG/JFIF پرکاربردترین قالب جهت ذخیره و انتقال تصاویر بر روی www شبکه گسترده جهانی هستند.
استاندارد JPEG مشخص کننده ی کدگذاری های تعیین کننده چگونگی فشرده سازی تصویر به جریان بایت ها و برگرداندن مجدد انها به تصویر و همچنین قالب فایل محتوی جریان مزبور می باشد.
به این دلیل قالب JPEG/JFIF بهتر از قالب GIF می باشد همچنین قالب JPEG/JFIF نسبت به قالب PNG که برای تولید فایلهای تصویری بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرد ارجح می باشد.
مشخصا برای استفاده از این فرمت، باید یا از نرم افزار های مبدل کارخانه سازنده دوربین استفاده کرد و یا از نرم افزارهای شرکت های دیگر. در داخل فایلهای RAW یک preview تبدیل شده نیز وجود دارد که دوربین بر اساس این Preview هیستوگرام عکس و پیش نمایش آن را در LCD نمایش می دهد. این تبدیل درونی نیز توسط پردازشگر دوربین و با استفاده از کنترل هایی نظیر شارپنس، کنتراست، اشباع، منحنی تونال، وایت بالانس صورت می گیرد. این کنترلهای دقیقا همان هایی هستند که وقتی بخواهید یک خروجی JPEG تهیه کنید، می توانید با آنها بر خروجی عکس خود کنترل داشته باشید. اما همانگونه که می دانید این کنترلها بر فایل RAW تاثیری ندارند و تنها بر همان Preview درونی فایل و بالطبع در نمایش LCD هیستوگرام اولیه و نیز نمایش اولیه عکس در مبدلهای RAW موثر خواهند بود.
عوارض حشره‌کش‌ها
در یکی از تبلیغات تلویزیونی، مادری برای حفظ آرامش شبانه کودک خردسال‌اش هنگام خواب، یک قرص حشره‌کش برقی را نزدیک تخت‌خواب کودک روشن می‌کند و البته این کار را به این خیال انجام میدهد که حشرات را در طول شب از فرزندش دور کند اما ظاهرا او غافل است از این که با همین کار، فرزندش را در معرض چه آسیب‌های جدی‌تری قرار میدهد.
دکتر لیدا عطارد، فوق‌تخصص آسم و آلرژی در مورد قرص‌های حشره‌کش می‌گوید: «این قرص‌ها حاوی ماده‌ای به نام پرمترین هستند و اصولا این نوع حشره‌کش‌ها، با اثر گذاشتن روی سیستم اعصاب حشره‌ها و از کار انداختن آن، باعث مرگ‌شان می‌شوند.»
تاثیر حشره‌کش‌ها بر سلامت آدم‌ها
دکتر عطارد معتقد است که قرص‌های حشره‌کش، همان‌طور که روی اعصاب حشرات اثر می‌گذارند، می‌توانند به مرور زمان روی اعصاب پاراسمپاتیک انسان هم تاثیر بگذارند: «پودرهای حشره‌کش یا بخارهایی که از قرص‌های حشره‌کش ساطع می‌شوند، می‌توانند به ریه افراد راه یابند و با اثر گذاشتن روی سیستم عصبی و ایجاد اختلال در کارکرد آن، باعث خس‌خس سینه و تنگی نفس شوند. حتی افراد سالمی که زیاد در معرض این‌گونه مواد قرار دارند، ممکن است گرفتار سرفه‌های شدید یا حمله آسم شوند. به همین خاطر هم هست که بیشتر کشاورزان و افرادی که در کارخانه و تولید مواد حشره‌کش کار می‌کنند، از ناراحتی‌های ریوی و آلرژی‌های شدید رنج می‌برند.» وی همچنین تاکید می‌کند: «ماده موثر و آلرژی‌زایی که در قرص یا اسپری‌های حشره‌کش وجود دارد، می‌تواند سبب تورم، قرمزی، خارش، درد یا تاول پوستی شود.» دکتر عطارد استفاده از قرص یا اسپری‌های حشره‌کش را در فضاهای بسته و کوچک جایز ندانسته و توصیه می‌کنند: «بهتر است که سالمندان، کودکان و افراد مبتلا به آسم و آلرژی هم از این مواد به دور باشند.» ضمن اینکه تنفس هر روزه این قرص‌ها می‌تواند سبب عطسه‌های پی در پی و سرفه‌های خشک در افراد شود.
روی دیگر حشره‌کش‌ها
دکتر محمد منشوری، دکترای محیط‌زیست، هم عوارض دیگری را علاوه بر ناراحتی‌های ریوی و پوستی برای استفاده از انواع حشره‌کش‌ها عنوان می‌کند: «سموم آلی کلره و فسفره، بسته به نوع حشره‌کشی که استفاده می‌شود، در حشره‌کش‌ها وجود دارد که حشرات با مواجهه با آنها دچار مرگ می‌شوند. وقتی این سموم از طریق دست و پای حشرات وارد گردش خون آنها می‌شود، خون‌ریزی داخلی در بدن این موجودات ریز موذی رخ میدهد و به این ترتیب، آنها می‌میرند.» دکتر منشوری اعتقاد دارد که اثر سموم موجود در حشره‌کش‌ها (چه اسپری‌ها و چه بخار ناشی از قرص‌ها)، بسته به نوعی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند تا مدت‌ها روی در و دیوار خانه باقی بماند و در صورت تماس فیزیکی افراد خانواده وارد گردش خون شود و سیستم گوارشی را مختل کند. این اختلال می‌تواند شامل مشکلات مزاجی یا خونی باشد و خطر و شدت اثرش هم کاملا به نوع ماده‌ای که استفاده می‌شود بستگی دارد. دکتر منشوری، برخورد فیزیکی را بهترین راه مبارزه با حشرات میداند و می‌گوید: «برای دور کردن حشرات بهتر است به جای استفاده از مواد شیمیایی پرعارضه از روشهای فیزیکی و ساده استفاده کرد.»
این روزها حشره‌کش‌های برقی در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها استفاده می‌شود. درباره استفاده یا عدم استفاده از این حشره‌کش‌ها دلایل علمی و اثبات شدهای در دست نیست. تنها نکته قابل ذکر این است که پرتوهای ماورای بنفش ساطع شده از این وسایل، حاوی مواد گندزدایی هستند که می‌توانند به مرور زمان روی بافت‌های زنده بدن انسان تاثیر بگذارند و بیماری‌های پوستی یا حتی در برخی از موارد، انواع سرطان‌ها را در پی داشته باشند. در صورت استفاده از این وسایل باید نکات ایمنی را نیز رعایت کرد. اگر در خانه حشره‌کش برقی دارید، بهتر است نکات زیر را رعایت کنید:
1 دستگاه حشره‌کش را روی فرش و نزدیک به مواد اشتعال‌زا نگذارید.
2 از دست زدن به میله‌های حشره‌کش، در صورت روشن بودن دستگاه، پرهیز کنید.
3 دستگاه حشره‌کش را پیش از جا به جا کردن، خاموش کنید.
4 برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، دستگاه را روی میز و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.
5 دستگاه حشره‌کش را در محلی قرار ندهید که نور آن به صورت مستقیم به سمت شما بتابد.
5 راه برای مبارزه با حشرات
1.اگر می‌خواهید در و پنجره‌های خانه را باز بگذارید و از هوای خنک بیرون لذت ببرید، حتما روی پنجره‌ها توری نصب کنید و در اولین فرصت هم یک در توری‌دار آلومینیومی را کنار در بالکن یا بهارخواب تعبیه کنید.
2.به جای استفاده از انواع حشره‌کش‌های شیمیایی، از یک پشه‌کش کوچک و سبک برای کشتن پشه‌ها استفاده کنید.
3.مانداب‌ها بهترین مکان برای تخم‌ریزی و پیدایش حشرات هستند، اجازه ندهید که آب در جاهایی مثل زیرگلدانی یا سینک ظرف‌شویی برای مدت طولانی راکد بماند و همیشه آنها را خشک و تمیز نگه دارید.
4.همیشه از سطل زباله دردار استفاده کنید و سطل زباله را حداقل هر دو هفته یک بار با آب کاملا داغ و مواد ضدعفونی‌کننده بشویید و از انباشته کردن زباله در حمام یا بالکن پرهیز کنید.
5.اگر پوست حساسی دارید، یا با به کار بردن همه روش‌ها، باز هم پشه‌ها از خانه‌تان دور نمی‌شوند، هنگام خواب با لباس‌های پوشیده بخوابید یا به دست و پای‌تان کِرِم یا اسپری‌های دورکننده حشرات بزنید تا آنها جرأت نزدیک شدن به شما را پیدا نکنند.
عکس کارتون سفید برفی
عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی
عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی
عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی
عکس کارتون سفید برفی,کارتون سفید برفی,دانلوود کارتون سفید برفی,شخصیت های کارتون سفید برفی
اپی‌گلوتیت Epiglottitis
| شرح بیماری |
| علایم شایع |
| علل |
| عوامل تشدید کننده بیماری |
| پیشگیری |
| عواقب مورد انتظار |
| عوارض احتمالی |
| درمان |
| اصول کلی |
| داروها |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| رژیم غذایی |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
| شرح بیماری |
| اپی‌گلوتیت عبارت است از یک عفونت ناگهانی و تهدیدکننده زندگی درکودکان که در اپیگلوت روی میدهد. اپیگلوت یک صفحه بافتی کوچک در عقب گلو است که از ورودی نای مراقبت به عمل می‌آورد. اپی‌گلوتیت مسری است و اغلب با خروسک (کروپ) که خطر کمتری دارد اشتباه می‌شود. توجه داشته باشید که تورم اپیگلوت ممکن است در عرض 12 ساعت از شروع بیماری باعث بسته شدن کامل راه هوایی شود، بنابراین بیمار باید فوراً تحت درمان قرار گیرد. |
| علایم شایع |
| صدا یا
گریه خفه و گرفته (در خروسک صدا یا گریه خشن‌تر است).
سرفه در حد کم (در خروسک سرفه زیاد و شبیه پارس سگ است). گلو درد تب خشونت صدا آبریزش از دهان به علت مشکل در بلع بزاق مشکل تنفسی فزاینده دم پر سروصدا، جیغ مانند و با فرکانس بالا بنفش شدن پوست و بستر ناخن‌ها کودک سر خود را ممکن است در وضعیت نامعمولی قرار دهد. کودک گردن خود را به عقب و بدن خود را به جلو خم می‌کند، زبانش را بیرون می‌آورد و پره‌های بینی را تا حد امکان گشاد می‌کند. با این کار کودک تلاش دارد تا هوای بیشتری را استنشاق کند. |
| علل |
| عفونت اپیگلوت توسط باکتری (معمولاً هموفیلوس آنفلوآنزا ، پنوموکک، یا استرپتوکک ). تورم اپیگلوت باعث بسته شدن ورودی نای می‌شود. |
| عوامل تشدید کننده بیماری |
|
وجود یک بیماری که مقاومت بدن را کاهش داده
باشد.
محیط زندگی شلوغ یا غیربهداشتی |
| پیشگیری |
| اگر
کودکتان قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، هرگونه عفونت تنفسی را
جدی بگیرید و برای درمان تحت نظارت مراجعه کنید.
کودک باید واکسن هموفیلوس آنفلوآنزا را بزند. |
| عواقب مورد انتظار |
| بهبود کامل در صورت تشخیص و درمان زودهنگام |
| عوارض احتمالی |
|
ذات‌الریه، مننژیت، عفونت مفصل، عفونت و التهاب
پرده دور قلب، یا سلولیت (عفونت بافت عمقی زیر پوست)
بدون درمان امکان دارد مسیر هوایی کاملاً مسدود شود و کودک ممکن است در عرض چند ساعت فوت کند. |
| درمان |
| اصول کلی |
| اقدامات
تشخیصی ممکن است شامل کشت خون، کشت گلو، و سایر اقداماتی که تحت
کنترل دقیق انجام می‌گیرند تا از بروز عوارض جلوگیری شود باشد.
- اگر مشکوک به اپی‌گلوتیت هستید هرگز سعی نکنید ته گلوی کودک را نگاه کنید. - کودک را به جای خواباندن بنشانید. - کودک را تا رسیدن به بیمارستان آرام و بی‌حرکت نگاه دارید. اضطراب و ترس بچه باعث بدتر شدن مشکلات تنفسی می‌شود. - بستری کردن کودک برای دادن اکسیژن و انجام سایر اقدامات مراقبتی ویژه - جراحی برای باز کردن راهی به نای یا قرار دادن لوله‌ای در نای برای اینکه کودک بتواند تنفس کند. راهی که به نای باز شده است (یا لوله‌ای که در نای قرار داده شده است) در عرض 3-1 روز بسته (یا درآورده) می‌شود. - پس از ترخیص از بیمارستان، شب‌ها در اتاق کودک یک دستگاه بخور تولید هوای مرطوب خنک بگذارید. این کار را 3-2 هفته ادامه دهید. ضمناً دستگاه باید روزانه تمیز شود. |
| داروها |
|
آنتی‌بیوتیک برای کنترل عفونت. آنتی‌بیوتیک باید حداقل 10 روز ادامه
یابد.
داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| تا وقتی که تمام علایم برطرف نشده باشند، استراحت در رختخواب ضروری است. سپس کودک می‌تواند به‌تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش را از سر گیرد. |
| رژیم غذایی |
| تا زمانی که کودک دوباره قادر به بلع باشد باید تنها از مایعات (معمولاً سرم) استفاده شود. پس از ترخیص از بیمارستان، کودک را تشویق کنید که مایعات بیشتر بنوشد. رژیم غذایی کودک در این هنگام به حالت عادی برمی‌گردد. |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
|
اگر کودکتان علایم اپی‌گلوتیت را دارد. خصوصاً اگر
کودک مشکل تنفسی داشته باشد، اورژانس را خبر کنید.
اگر کودک شما قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، و هم‌اکنون علایم عفونت تنفسی دارد. -------------------------------------------------------------------------------
اپی‌گِلوتیت به معنی التهاب اپیگلوت است. غضروف الاستیک اپیگلوت بخشی از راه هوایی فوقانی است که در انتهای زبان قرار دارد از این‌رو این بیماری می‌تواند موجب انسداد راه هوایی شود و خطرناک است. بیماری در کودکان زیر هفت سال و در زمستان شایعتر است. شایعترین عامل بیماری باکتری هموفیلوس آنفلوانزا نوع b می‌باشد هرچند استرپتوکوکها نیز می‌توانند موجب اپی گلوتیت شوند. علائم بیماریبیماری با گلودرد شروع شده و به سرعت شدت پیدا کرده و طی چند ساعت منجر به سختی بلع غذا (و ریزش بزاق) می‌شود. بیمار تب دار بوده‌است و بیمار طی ۶ ساعت اول دچار اختلال در تنفس شده و صداهای خشن تنفسی (hoarseness of voice and stridor) پیدا می‌کند. در صورت عدم درمان بیماری می‌تواند کشنده باشد (اورژانس). از معاینه ته حلق بیمار بدون وجود امکانات پیشگیرانه بایستی اجتناب کرد. لارنگوسکوپی و گرفتن رادیوگرافی ساده گردن (دیدن علامت شست در گرافی) به تشخیص در مرحله اول کمک می‌کند. درماندرمان با آنتی بیوتیک وریدی (مانند سفتریاکسون و کلرامفنیکل) است. برای حفظ راه تنفسی از گذاشتن لوله تراشه (انتوباسیون) و اکسیژن استفاده می‌کنیم. در صورت عدم امکان لوله گذاری، نای‌بری و یا کریکوتیروئیدوتومی انجام می‌دهیم. امروزه واکسن هموفیلوس Hib vaccine در دسترس است. ----------------------------------------------------------------- اپی‌گلوتیت عبارت است از یک عفونت ناگهانی و تهدیدکننده زندگی درکودکان که در اپیگلوت روی میدهد. اپیگلوت یک صفحه بافتی کوچک در عقب گلو است که از ورودی نای مراقبت به عمل می‌آورد. اپی‌گلوتیت مسری است و اغلب با خروسک (کروپ) که خطر کمتری دارد
اشتباه می‌شود. توجه داشته باشید که تورم اپیگلوت ممکن است در
عرض ۱۲ ساعت از شروع بیماری باعث بسته شدن کامل راه هوایی شود،
بنابراین بیمار باید فوراً تحت درمان قرار گیرد. ---------------------------------------------------------------------------------  شرح بیماری اپی‌گلوتیت عبارت است از یک
عفونت ناگهانی و تهدیدکننده زندگی درکودکان که در اپیگلوت روی
میدهد. اپیگلوت یک صفحه بافتی کوچک در عقب گلو است که از ورودی
نای مراقبت به عمل می‌آورد. اپی‌گلوتیت مسری است و اغلب با خروسک
(کروپ) که خطر کمتری دارد اشتباه می‌شود. توجه داشته باشید که تورم
اپیگلوت ممکن است در عرض 12 ساعت از شروع بیماری باعث بسته شدن
کامل راه هوایی شود، بنابراین بیمار باید فوراً تحت درمان قرار
گیرد. علایم شایع صدا یا گریه خفه و گرفته (در خروسک صدا یا گریه خشن‌تر است) سرفه در حد کم (در خروسک سرفه زیاد و شبیه پارس سگ است). گلو درد تب خشونت صدا آبریزش از دهان به علت مشکل در بلع بزاق مشکل تنفسی فزاینده دم پر سروصدا، جیغ مانند و با فرکانس بالا بنفش شدن پوست و بستر ناخن‌ها کودک سر خود را ممکن است در وضعیت نامعمولی قرار دهد. کودک گردن خود را به عقب و بدن خود را به جلو خم می‌کند، زبانش را بیرون می‌آورد و پره‌های بینی را تا حد امکان گشاد می‌کند. با این کار کودک تلاش دارد تا هوای بیشتری را استنشاق کند. علل عفونت
اپیگلوت توسط باکتری (معمولاً هموفیلوس آنفلوآنزا ، پنوموکک، یا
استرپتوکک ). تورم اپیگلوت باعث بسته شدن ورودی نای می‌شود. عوامل تشدید کننده بیماری وجود یک بیماری که مقاومت بدن را کاهش داده باشد. محیط زندگی شلوغ یا غیربهداشتی پیشگیری اگر
کودکتان قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، هرگونه عفونت تنفسی
را جدی بگیرید و برای درمان تحت نظارت مراجعه کنید. کودک باید واکسن هموفیلوس آنفلوآنزا را بزند. عواقب مورد انتظار بهبود کامل در صورت تشخیص و درمان زودهنگام عوارض احتمالی ذات‌الریه، مننژیت، عفونت مفصل، عفونت و التهاب پرده دور قلب، یا سلولیت (عفونت بافت عمقی زیر پوست( بدون درمان امکان دارد مسیر هوایی کاملاً مسدود شود و کودک ممکن است در عرض چند ساعت فوت کند. درمان
اقدامات تشخیصی ممکن است شامل کشت خون، کشت گلو، و سایر اقداماتی
که تحت کنترل دقیق انجام می‌گیرند تا از بروز عوارض جلوگیری شود
باشد. - اگر مشکوک به اپی‌گلوتیت هستید هرگز سعی نکنید ته گلوی کودک را نگاه کنید. - کودک را به جای خواباندن بنشانید. - کودک را تا رسیدن به بیمارستان آرام و بی‌حرکت نگاه دارید. اضطراب و ترس بچه باعث بدتر شدن مشکلات تنفسی می‌شود. - بستری کردن کودک برای دادن اکسیژن و انجام سایر اقدامات مراقبتی ویژه - جراحی برای باز کردن راهی به نای یا قرار دادن لوله‌ای در نای برای اینکه کودک بتواند تنفس کند. راهی که به نای باز شده است (یا لوله‌ای که در نای قرار داده شده است) در عرض 3-1 روز بسته (یا درآورده) می‌شود. - پس از ترخیص از بیمارستان، شب‌ها در اتاق کودک یک دستگاه بخور تولید هوای مرطوب خنک بگذارید. این کار را 3-2 هفته ادامه دهید. ضمناً دستگاه باید روزانه تمیز شود. داروها آنتی‌بیوتیک برای کنترل عفونت. آنتی‌بیوتیک باید حداقل 10 روز ادامه یابد. داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا وقتی که تمام علایم برطرف نشده باشند، استراحت در رختخواب ضروری است. سپس کودک می‌تواند به‌تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش را از سر گیرد. رژیم غذایی تا زمانی که
کودک دوباره قادر به بلع باشد باید تنها از مایعات (معمولاً سرم)
استفاده شود. پس از ترخیص از بیمارستان، کودک را تشویق کنید که
مایعات بیشتر بنوشد. رژیم غذایی کودک در این هنگام به حالت عادی
برمی‌گردد. درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ اگر کودکتان علایم اپی‌گلوتیت را دارد. خصوصاً اگر کودک مشکل تنفسی داشته باشد، اورژانس را خبر کنید. اگر کودک شما قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، و هم‌اکنون علایم عفونت تنفسی دارد. منبع: پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران |
