در کشور ایران از سالیان دور، مردم استفاده از جوانه گندم را به عنوان یک آیین سنتی و به شکل سمنو در سفره هفتسین لازم میدانستند. سمنو، نوعی فرآورده غذایی سنتی است که از پختن مخلوط عصاره گندم جوانه زده و آرد تهیه میشود.
طعم
شیرین این فرآورده، طبیعی و از خود گندم بوده و دارای بافتی نیمهخام،
پررنگ و قهوهای است. در ۱۰۰ گرم سمنو ۳۰۰ کالری انرژی نهفته است و دارای
پروتئین زیاد و چربی خیلی کم از نوع گیاهی است. کربوهیدرات آن بسیار زیاد
یعنی ۷۵ گرم در هر ۱۰۰ گرم بوده که آن هم از نوع مالتوز است.
این قند در
غلات در حال جوانه زدن وجود دارد و یک دیساکارید است که از ۲ مولکول
گلوکز تشکیل شده است. اگر میزان شیرینی شکر (ساکاروز) را ۱۰۰ در نظر
بگیریم، میزان شیرینی مالتوز ۳۲ خواهد بود. البته این موضوع دلیلی نیست که
افراد در مصرف این فرآورده زیادهروی کنند. قند موجود در سمنو مانند هر
نوع شیرینی دیگری در بدن تولید انرژی نموده و مازاد آن موجب چاقی و اضافه
وزن میشود و بیماران دیابتی نیز باید حتما تحت نظر پزشک از آن استفاده
نمایند.
این فرآروده به دلیل دارا بودن کلسیم و پتاسیم (در هر ۱۰۰گرم به ترتیب ۵/۴۰ و ۲۰۷ میلیگرم) به افراد سالمند و کسانی که دچار پوکی استخوان هستند، توصیه میشود. فسفر قابل توجه آن نیز برای کودکان از نظر رشد مغزی و خانمهای باردار و شیرده بسیار مفید است.
آهن آن نیز برای خونسازی بدن مطلوب است و برای خانمها به عنوان میانوعدهای مناسب از زمانی که بالغ میشوند تا موقعی که به سن یائسگی میرسند، مقدار متعادل آن توصیه میشود. اسیدفولیک سمنو عامل دیگری برای خونسازی و تنظیم هورمونها به شمار میرود و ویتامینهای مختلف B ،C و E آن نیز در رفع خستگی، ایجاد آرامش در اعصاب و روان تاثیر فراوان دارد.
توصیه: سمنو فرآوردهای است که باید لزوما تحت شرایط کاملا بهداشتی به دست آید و عاری از هرگونه طعم و بوی خارجی مانند کپکزدگی، ترشیدگی و سوختگی باشد. سمنویی که به صورت غیراصولی تهیه میشود، میتواند حاوی مقدار زیادی شکر باشد که مصرف آن برای بیماران دیابتی و افراد دچار اضافه وزن، خطری جدی محسوب میشود.