سیب مقوی قلب و پاک کننده معده و دوست ریه میباشد. در ضمن آب سیب خاصیت تببری دارد و اطفال و شیرخواران را صبور و معده آنان را از سموم و میکروب پاک میکند. سیب دارای: آهن، فسفر و ید میباشد از همه میوهها قندش کمتر است و برای مبتلایان به اوره مفید میباشد. باید دانست که اثر ضدعفونی کننده سیب کال، از رسیده آن بیشتر است.
خواص نعناع: نعناع دارای هورمون مخصوصی است که محرک دستگاه و غدد گوارشی است. یک فنجان دم کرده نعناع بعد از غذا، هضم آنرا آسان نموده و اختلالات معده را برطرف میکند. نعناع دوست باوفای کبد است، ترشی صفرا را رقیق و کلسترول خون را پایین میآورد. بهمین جهت پیری را به تأخیر میاندازد. بعلت داشتن اسانس و عطر مخصوص، میکروب کشی قوی است و سرماخوردگی را درمان میکند در بیماری حصبه و کولی با سیلوز (یک نوع بیماری روده) بسیار نافع بوده و بطور قطع از مرض جلوگیری میکند. نعناع معالج امراض پوستی مخصوصاً اگزما و خارشهای جلدی میباشد. ضماد نعناع نیز برای سوختگی و برطرف کردن سرخی و خارش پوست مفیداست.
خواص زردآلو: بهترین درمان کم خونی است. جهت چاقی نافع میباشد. روغن هسته زردآلو را میتوان درآرایش، برای نرم کردن پوست بکار برد. زردآلو نفاخ است و علاج آن خوردن هسته شیرین آن است. البته باید توجه داشت خوردن مغز هسته تلخ فوقالعاده سمی است. ولی سمیت آن در آب حل میشود. (مخلوط در آب نمک)
خواص گلپر: گلپر ضدعفونی کننده و میکروب کش قوی است خوردن مقدار کم آن وجد و نشاطآور است. در هضم غذا موثر بوده و ترشحات معده را زیاد میکند. سموم بدن را دفع و اشتها را زیاد مینماید. اضافه کردن آن به ترشی جات از فاسد شدن آنها جلوگیری میکند.
خواص انگور: بعد از سیب که شاه میوهها نام دارد، انگور مفیدترین میوههاست. حرارت بدن را تامین کرده و دفع کننده سموم بدن است بعلت داشتن: آهن، منگنز ومنیزیم یک داروی بسیار خوب جهت کم خونی است. در درمان بیماران مبتلا به اوره به جهت داشتن خاصیت ضد سم بسیار نافع است.
آب انگور، هم چاق میکند، هم لاغر، اما افراط در خوردن آن برای زنان باردار مفید نمیباشد. میوه نارس آن که غوره نام دارد بهترین معالج رماتیسم و سیاتیک است و برای افراد چاق درمان خوبی است آب انگور پوست را نرم و ادرار را زیاد میکند و از این رو معالج نقرس است. انگور تنها برای افراد مبتلا به دیابت یا مرض قند توصیه نمیشود.
خواص سیر: اگر زیاد خورده نشود، غذای بسیار مفیدی است. یک خوراک ضدعفونی کننده بوده و میکروبهای معده و جهاز تنفس را نابود میسازد. برای مداوای اسهال و برونشیت و همچنین سل و سیاهسرفه مفید میباشد موجب درمان نسیان و فراموشی و پایین آورنده فشار خون است در درمان روماتیسم و نقرس تاثیرگذار میباشد. معمولاً اگر سیر با غذاهای سبزی دار مخلوط شود، بوی بد آن از بین میرود در ضمن خوردن مقداری کاهو یا سبزی همراه با سیر، بوی آن را از بین میبرد. ضماد سیر برای دردهای موضعی بخصوص پا مفید بوده و سبب سرخی پوست و درمان زخمهای جلدی میگردد.
خواص پیاز: پیاز یکی از خوراکیهای ضد میکروب بوده که در هضم غذا (بخصوص مواد نشاستهدار) موثر است به شرط آن که خام خورده شود پیاز سم گوشتهای مانده که ایجاد اسهال میکنند را از بین میبرد و روی همین اصل توصیه میشود افرادی که در خارج از منزل و یا در مسافرت هستند از این موهبت الهی استفاده نمایند. پیاز غدد اشک و گوارش را فعال میکند و جهاز هاضمه و مجاری تنفسی را از اغلب میکروبهای بیماریزا پاک مینماید. وقتی با آب پیاز روی کاغذ سفید بنویسد بیرنگ شده خوانده نمیشود، ولی چنانچه حرارت ببیند رنگین شده و خوانده میشود از این رو قدما برای کارهای رمزی خود از آن استفاده میکردند به نظر میرسد پیاز عامل مهمی در پیشگیری از سرطان باشد.
خواص پسته: پسته کال موجب درمان اسهال و ضدعفونی کننده است. رسیده آن سبب درمان کم خونی و ضعف معده است، اما خوردن زیاد آن یبوست و نفخ میآورد. سابقاً پوست آنرا کوبیده و در آب میجوشاندند و پس از صاف کردن بر سرمیمالیدند و معتقد بودند برای ریزش مو و رشد بهتر آن موثر است.
توت فرنگی: میوهای است مغزی، مغزی و دارای ید فراوان. به این جهت برای بهبود ترشح غده تیروئید نافع است. عمر را طولانی و از سرطان و تصلب شرائین جلوگیری میکند. خوردن توت فرنگی در ماههای اول حاملگی مفید بوده و در پسر شدن نوزاد موثر است. اشتها و ادرار را زیاد میکند و از این رو جهت درمان نقرس و سنگهای مثانه بکار میرود. تاثر و هیجان را هم به خاطر داشتن ید، درمان میکند.
تره تیزک: دارای ید، آهن و فسفر فراوان است و بعلت داشتن مقادیر زیادی ویتامین (ث) ادرار را زیاد میکند. برعکس توت فرنگی، مهیج میباشد و ترشح غدد تروئید را زیاد میکند. در بیماری قند و امراض جلدی اثر فوقالعاده دارد. فشار خون را پائین آورده و عفونتهای کلیه را درمان میکند.
تخمه آفتابگردان: باعث درمان سرفه بوده و اخلاط را نرم و سرفه را آسان میکند. سلسله اعصاب را تقویت می نماید. میگویند عواطف را تحریک و انسان رابه فکر زیر دستان میاندازد.
زیره: دانه زیره معطر و خوش بو بوده و اثر ضدعفونی کننده قوی دارد. برای تصفیه معده نافع است و دردهای معده را تسکین میدهد دانه و ریشه زیره بادشکن است و برای تسکین درد پا نیز استعمال میشود.
شاه تره: یکی از سبزیهای معمولی است که عروق و شرائین را نرم و شخص را جوان مینماید. تصلب شرائین را معالجه و عوارض کبدی را درمان میکند،خون را تصفیه و شخص را تقویت مینماید برای رفع شکم درد نیز موثر میباشد.
سماق: یکی از منابع مهم ویتامین (ث) است. سموم بدن را خارج و خون را قلیائی میکند از پاشیدن سماق بر روی غذاهای آهن دار باید پرهیز نمود زیرا باعث سیاه شدن غذا و رسوب آهن میشود.
خیار:ادرار را زیاد و تبهای صفراوی را درمان مینماید. برای رفع یرقان بسیار مفید است.ملین بسیار خوبی است به شرط آنکه به خوبی جویده شوددر غیر اینصورت عیناً دفع میشود و مفید نیست اگر خیاری که از صبح تا عصر روی بوته بوده و آفتاب خورده است را چیده و بخورند بعلت داشتن ویتامین D برای نرمی استخوان و محالجه سل بسیار نافع است آب خیار برای نرمی و لطافت پوست مفید است و داروی خوبی جهت کمک به دفع سنگهای کلیه ومثانه است.
گلابی: ملین و آب آن مهل قویای است. ادرار را زیاد کرده و دارای ویتامینهای ب و ث و کمی آ است پوست آن دارای ویتامینهای بیشتری است پس بهتر است آن را با پوست میل کرد. گلابی دارای مقداری منگنز است که دیاستازهای انسان را تقویت مینماید اگر میخواهید آب گلابی را بگیرند، سعی کنید آن را با پوست و مغز و دانه آن زیر فشار بگذارید تا مواد مفید بیشتری عایدتان شود.
هلو: با آن که شیرین است ولی خوردن آن برای مبتلایان به دیابت مشکلی ندارد. ملین بوده و به جهت داشتن آهن و برم برای کبد نافع است ماسک هلو، چهره را گلگون و سرخ و سفید میکند.
تمشک: بعلت دارا بودن اسید سالسیلیک برای تسکین دردهای روماتیسمی مفید است و بعلت دارا بودن خاصیت قلیائی برای افراد مبتلا به دیابت تجویز میشود همچنین وجود ویتامینهای (ث) و (ک) که ضد اوره بوده و فشار خون را تنظیم مینمایند به خاصیت خوب آن میافزایند.
زنجبیل: اشتها را زیاد، غدد عرق را تحریک و سموم بدن را خارج مینماید. و روی همین اصل برای روماتیسم و پا درد مفید است. زنجبیل معده و روده را ضدعفونی کرده و بلغم را دفع مینماید.
دارچین: دم کرده دارچین اعصاب را تقویت و غدد عرق را تحریک مینماید. ضد تشنج و ضد خونریزی بوده و به هضم غذا کمک میکند خوردن آن برای زنان باردار و مبتلایان به زخم معده توصیه نمیشود.
کدو: انوع کدو ادرار را زیاد میکند و یرقان را برطرف ساخته و تب بر است. تخم کدو مخصوصاً پوست سبز رنگ آن ضد کرم کدو است. کدوی حلوائی سینه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان مینماید. اگر کدوی حلوائی را پخته و گرم گرم به صورت بمالید و نیم ساعت استراحت دهید، رنگ چهره باز و صورت براق و زیبا میشود.
سیب زمینی: سیب زمینیهایی که در اثر پختن میترکند برای خوراک مرغوب نیستند و از آنها جهت ساختن نشاسته و گلوکز مصنوعی استفاده میکنند اما سیب زمینیهای خوراکی که باید آنها را در وسط خاک رس و جای خشک و تاریک نگاه داشت، دارای پتاسیم، فسفر، کلسیم و منیزیم است و برای بیماران قلبی مفید میباشد. اگر به مدت سه روز و در هر روز 5 تا 6 مرتبه سیب زمینی تازه سبز نشده را آب پز کنند و در حالی که گرم است بدون نمک مقدار دویست گرم آنرا به مریض بخورانند و هر دفعه دویست گرم آب یا آب میوه به خصوص آب سیب را به آن اضافه کنند ( جمعاً در شبانه روز 1 کیلو سیب زمینی و یک لیتر آب یا آب میوه) روز سوم ادرار فوق العاده زیاد میشود و ورم قلب کاسته میشود.
سیب زمینی ترشی: برای بیماران قند مفید است همچنین فشار خون را پایین آورده و کلستر دل و اوره را کم میکندو بهترین درمان زیادی آنهاست. البته بهتر است بیماران قندی و فشار خون ترش نشده آنرا میل کند زیرا سرکه اثر آنرا کم میکند.
شلغم: دارای یک ماده ضد میکروب قوی است و با آن که دارای نشاسته و مواد قندی است هیچ گاه تحت تاثیر میکروبهای هوا فاسد نمیشود قوه بینایی را تقویت و معده را ضدعفونی میکند اخلاط را سهل و سرفه را آسان میکند و برای سرماخوردگی عالی است بعلت داشتن فسفر، کلسیم و آهن برای تقویت عمومی مناسب است شغلم دارای ویتامینهای B و C است که در اثر حرارت از بین میرود.
عدس: ضد کم خونی بوده و شیر را زیاد میکند. وقتی عدس را میپزید آب آنرا نیز به غذا اضافه کنید تا از ویتامینها و مواد مفید آن بهره ببرید. دارای ویتامینهای C,B,A میباشد در ضمن مقدار زیادی فسفر و آهن و کلسیم دارد که با وجود داشتن جدار ضخیم ویتامینهای آن دوام بیشتری دارند.